Տպել
Երբ կրթության և գիտելիքի կարևորությունն են ինձ սկսում բացատրել, շփոթմունքի մեջ եմ ընկնում: Մի տեսակ անհարմար եմ զգում նույնիսկ հակադրվել:
Հռոմի Պապին անհավատ լինելու մեջ, որ մեղադրեն, տեսնես ոնց կարձագանքի:
Ես իհարկե ուրախ եմ, երբ անձիս կարևորություն տվող, ինձ քննադատող ու հակադրվող կա, բայց գոնե առարկայական դա արեք: Օրինակ, առաջարկում եմ մեղադրեք պետության համար արժեք ստեղծելու գործում անարդյունավետ լինելու մեջ, էլի կհասկանամ, իսկ եթե որակյալ քննադատություն լինի, մի գուցե հանրային օգուտի էլ հանգենք մեր քննարկումներով:
Այլապես, ուղղակի թերուս և տգետ լինելու մեջ մեղադրանքները անարդարացի են փոքր ինչ, հատկապես որ դեռ շարունակում եմ սովորել, մի գուցե մի օր ձեր պատկերացրած չափանիշներին հասնեմ քննադատներ ջան:-)
Հովհաննես Ավետիսյանի էջից:
Երբ կրթության և գիտելիքի կարևորությունն են ինձ սկսում բացատրել, շփոթմունքի մեջ եմ ընկնում: Մի տեսակ անհարմար եմ զգում…
Опубликовано Hovhannes Avetisyan Понедельник, 18 января 2021 г.
