Արթուր Վանեցյանի հետ ծանոթացել եմ պատերազմի վերջին օրերին՝ Ստեփանակերտում, երբ տխրահռչակ Արայիկ Հարությունյանի թեթև ձեռամբ արհեստական խուճապ հրահրվեց, որ նախավերջին խորտակիչ հարվածն էր (ընդ որում՝ թիկունքից հարվածը) Շուշիի պաշտպանությանը: Այդ օրը ես ու Դանիելյան Արթուրը առիթ ունեցանք բավականին տևական երկխոսություն ունենալու Հայրենիք կուսակցության կամավորական ջոկատի ղեկավար կազմի հետ՝ Վանեցյանի գլխավորությամբ:
Չմանրամասնելով խոսակցության բոլոր մանրամասները՝ արձանագրեմ, որ պատերազմի օրերին իրավիճակի գնահականներն ու կանխատեսումները գրեթե ամբողջությամբ իդենտիկ էին: Օրինակ՝ ինչպես մենք, այնպես էլ Վանեցյանը վստահ էինք, որ Շուշին հանձնվում է ու արվում է դա դիտավորությամբ: Արդյունքում՝ երկու օր անց Շուշիի հանձնումն իրոք հաստատվեց:
Խայտառակ կապիտուլյացիայից հետո բազմաթիվ դրվագների ականատես եղանք, որոնք լուրջ հարցեր են առաջացնում: Այդպիսի հարցեր առաջացնում են նաև Վանեցյան Արթուրի հետպատերազմական հրապարակային հայտարարությունները: Օրինակ՝ Սպուտնիկին տված հարցազրույցում նա ասում է, որ չունի Նիկոլ Փաշինյանի՝ դավաճան լինելը ուղղակի փաստող ապացույցներ ու ավելի շուտ հակված է բացատրել նրա գործողություններն ապաշնորհությամբ ու ապիկարությամբ: Նույն հարցազրույցում և ոչ միայն այդ հարցազրույցում կարելի է տեսնել նաև, որ «Հայրենիք» կուսակցությունն՝ առհասարակ և Արթուր Վանեցյանը՝ մասնավորապես, հետևողականորեն հանդես են գալիս Եռակողմ հայտարարության պայմանների պահպանության դիրքերից և իհարկե՝ ոչ մի խոսք Արցախի կարգավիճակի մասին:
Ըստ այդում՝ ուզում եմ կառուցողական օրակարգի շրջանակներում միանգամայն ոչ հռետորական 2 հարց հղել Արթուր Վանեցյանին.
- Շուշին հանձնելու մեջ դիտավորություն չի՞ տեսնում ու եթե մինչև կապիտուլյացիայի ստորագրումն ունեցած իր հայացքները չեն փոխվել ու տեսնում է, ապա արդյո՞ք նման դիտավորությունը հենց դավաճանություն չէ: Եվ իհարկե՝ միթե՞ հենց Շուշիի հանձնման հարցում հիմնական դերակատար չի համարում հենց Նիկոլին:
- Արցախի կարգավիճակի, ճանաչման, սահմանների և հեռանկարների մասին ի՞նչ դիրքորոշում ունի «Հայրենիք» կուսակցությունը:
Հ.Գ. Եթե ինչ-ինչ պատճառներով կա կաշկանդվածություն էս դիսկուրսը հանրային վարելու մասով, կարող ենք քննարկել, բայց մենք վստահ ենք, որ Արցախի կարգավիճակի մասին դիսկուրսը միակ էականն է և այդ դիսկուրսը կարող է լինել թե՛ օն դը ռեքրդ, թե՛ օֆ դը ռեքըրդ: Թեկուզ ականջներիս ասեք, մենակ թե ասեք:
Կոնստանտին Տեր-Նակալյանի էջից:
Արթուր Վանեցյանի հետ ծանոթացել եմ պատերազմի վերջին օրերին՝ Ստեփանակերտում, երբ տխրահռչակ Արայիկ Հարությունյանի թեթև…
Posted by Կոնստանտին Տեր-Նակալյան on Wednesday, March 24, 2021