Ընդհանրապես Վանոն անգամ կարիք չունի Հայաստանում հուղարկավորվելու։
Էդ մասին թող մտածի Հայաստանի իշխանությունը։
Վանոն մշտապես լինելու է Հայաստանում, քանի դեռ Վանո վերջին կարդացողը չի մեռել։ Իսկ Վանո կարդալու են անընդհատ։ Ինքնախարազանվելու են, որ ավելի շուտ Վանո չեն կարդացել, Վանո երևույթին չեն ճանաչել։
Չարենցը, Հրանտը, Վանոն` հողի շնչառություն ունեցող են։ Իրենք չեն շնչում քթով։ Իրենք շնչում են հողով, մաշկով ու միաժամանակ զգում են թե պղծությունը, թե դրականը։
Վահրամ Թոքմաջյանի էջից