«Ցորի հերոս նահատակները, հոգեւոր ու հայրենական թռիչք ունեցող ազգի սերուցքը որոնք նահատակուեցին ներքին թուրքերի դաւով եւ արտաքին թուրքերի գնդակով։
Վրէժի ու հատուցման ժամը գալու է, թող ոչ ոք կասկածի…, որովհետեւ նրանց Աբէլանման արեան կանչը բողոքեց ամէն կայէնի դէմ մինչեւ երկնքի դռները…։
Նրանց պիտի յաջորդի մի նոր սերունդ, հայրենանուէր, անձնդիր, վրիժառու եւ յաղթանակող որպեսզի հայոց դրօշները դնեն այն տեղերում ուր փորձեցին դրանք բարձր պահել նահատակ հերոս տղերքը, իրենց արիւնով։
Հայի խաչակիր նժդեհեան տեսակը չի պարտւում, կամ յաղթում է, կամ նահատակւում։ Իսկ թուրքասէր թուլամորթների, հաճոյասէրների, ստամոքս պաշտողների ու ոտնատակ համբուրողների մորթազերծումը միայն ժամանակի հարց է…։
Աստուած մեզ պահապան որպեսզի պրկուեն բոլոր բռունցքները։ Աստուած մեր հետ է ու պիտի լինի ամէն պայքարի մէջ։
We get the glory of martyrdom or victory.. We will never surrender…»:
Տեր Սերոբ քահանա