Արամ Գևորգյանի ֆեյսբուքյան էջից.
«Էն փոքրիկ կլոուն զելենսկուն կարելի ա ասել, որ ինքը կարա արխային լինի, որ իր թշնամին խաղաղ բնակչությանը սեփական տան այգում չի գլխատի, ականջները չի կտրի, դրոշի մեջ չի փաթաթի ու չի գնդակահարի։
Քո թշնամին մեր թշնամու պես չի, պարոն մեյմուն։ Մեր էն թշնամու, որի հետ դու ախպերություն ես անում, շնորհավորանքներ հղում ու սիլիբիլի անում։ Նման դաշնակիցներ ունեցող քո պետությունը տարածքային կորուստներ էլ պետք ա ունենա, պետք ա զավակներն էլ կորցնի, Խարկովն ու Ղրիմն էլ պետք ա նկարներով տեսնի։ Արժանի եք նրան, ինչ տեսնում եք, որովհետև, լինելով քաղաքակիրթ աշխարհի մաս, եկեղեցին ու ծննդատունը ռմբակոծողի ձեռքը սեղմեցիք, շնորհավորեցիք ծերունիներին գլխատողների ոհմակին, երկնքից ֆոսֆոր թափողի հետ գործարքի մեջ մտաք։
Հանկարծ չդժգոհես քո թշնամուց։ Քո թշնամին քո հանդեպ ավելի մարդասեր ա, քան քո դաշնակիցը եղավ մեր հանդեպ»։