Իրանագետ Վարդան Ոսկանյանը գրում է․
«Արցախը չի կարող լինել Ադրբեջան կոչվող արհեստածին կազմավորման շրջանակներում, քանի որ դրանով սկիզբ կդրվի Հայաստանի հզոր պետականության հազարամյակների ծրագրի փաստացի ոչնչացման մեխանիզմի գործարկմանը և լավագույն դեպքում «Էրմանիստան» ազգագրական ռեզերվացիայի ստեղծմանը։
Անմտության հետ սահմանակցող այն «մռայնությունը», որ Բաքվի բարբարոսական վարչախումբն իբր կհանգստանա, ստանալով մեր հայրենիքի մի հատվածը, չի դիմանում որևէ տրամաբանական քննության՝ հաշվի առնելով նաև այն, որ արդեն իսկ ձեռք գցելով իր երազանքի առավելագույնը՝ 7 շրջանները և Հադրութն ու Շուշին, արհեստածին այս գոյացությունը հիմա հավակնում է մնացյալ Արցախին և հող նախապատրաստում Սյունիքի համար՝ ստեղծելով ինչ-որ «Արևելյան Զանգեզուր» բռնազավթված տարածքներում։
Ուստի, Արցախից հրաժարումով Հայաստանի Հանրապետության համար գոյաբանական մարտահրավերները ոչ թե ավարտվելու, այլ միայն ավելանալու են՝ այն էլ վատթարագույն ստարտային պայմաններով»։