Արամ Գևորգյանն իր էջում գրում է.
«Իսկ դուք գիտե՞ք, որ մինչ թշնամին ամրաշինական աշխատանքներ ա կատարում Գեղարքունիքի մարզից զավթած Կութի ու Վերին Շորժայի «իր» դիրքերում, մինչ ալիևն իր ամեն ելույթում ասում ա, որ Սևանն իրենցն է ու իրենք դա վաղ թե ուշ ազատագրելու են այն, հենց այդ նույն ժամանակ Սևան քաղաքի 4-րդ հիմնական դպրոցում թրքասիրության շքերթ ա։ Աշխարհագրության ուսուցչուհու հովանավորչությամբ 8ա և 8բ դասարանների աշակերտները հետազոտական աշխատանքներ են ներկայացրել՝ ցույց տալով պետություններն իրենց բնորոշ յուրահատկություններով ու առանձնահատկություններով, ազգային սովորույթներով ու խոհանոցով, հանրահռչակ գործիչներով ու տվյալ երկրին բնորոշ գյուտերով։ ադրբեջանից զատ էրդողանի երկիրն էլ են ներկայացրել, ուղղակի նրանց ուտելիքների վրա չգիտես ինչի խաչ են քաշեյ, արյուն բան են նկարել, բայց փոխարենը տեղը-տեղին գովազդել են ադրբեջանը. երաժշտությամբ, թխվածքով, թեյով, տեսարժան վայրերով, բամբակով ու թութունով։ Էն ադրբեջանին են Սևանի դպրոցում ճոխ-ճոխ ներկայացրել, որը քնում-հելնում, մտածում ա, թե հայերից, իրանցիներից որ երգը գողանա, որ ազգային ուտեստը վերցնի, որ իր չեղած պատմությունը դրանով լցնի։ Սևանի դպրոցում չեղած ադրբեջան պետության համար պատմություն են հորինել ու առանց ամաչելու ներկայացնում են…
Չնայած ես ճշտեցի, որ դպրոցի աշխարհագրության ուսուցչուհի՝ Հայրապետյան Լիլիթը, ներկայիս տխրահռչակ ՄԻՊ-ի մոտ ազգականուհին է, ու դրանով ամաչելու պահը փակվեց. սա ոչ թե պատահականություն, այլ լավ էլ դիտավորություն է։ Հենց այստեղից էլ բխում է սրանց մոլեգին սերն առ ադրբեջան։ Էնա որ էս էրեխեքին են օգտագործում իրենց պիղծ քարոզչությունն իրականացնելու համար»։