Արմեն Աշոտյանի ֆեյսբուքյան էջից.
«Գորշ գայլերի ոհմակ է հարձակվել մեզ վրա, անտառը վերջացել է, դաշտում ենք հայտնվել, մի ծառ է միայն:
Բարձրացել ենք այդ ծառին, այն բարձր չի այնքան, որ ոտքերիս չհասնեն գայլերը, չկծոտեն մեր ոտքերը, բայց և կոկորդներիս չեն հասնում:
Հիմա մեզ ասում են այդ ծառը թողեք, կծոտում են սրա վրա, հիմա նոր ծառ է լինելու ավելի բարձր, բարձրացեք այդ ծառի վրա:
Ես համաձայն եմ դիտարկել այդ տարբերակը, եթե՝
- այդ ծառը լինի իրական,
- լինի այնպիսի հեռավորության վրա, որ կարողանամ ցատկել, հակառակ դեպքում եթե իջնեմ գայլերի մոտ, չեմ հասցնելու բարձրանալ մյուս ծառի վրա:
Մաքսիմալ պարզ եւ պատկերավոր Նիկոլի պատճառով մեզ սպառնացող գեոպոլիտիկ որոգայթի մասին»։