Սեթոն Իտալիայի «FIAT» գործարանում բանվոր էր…Այն ժամանակվա խորհրդային առաջնորդ Խրուշչովը պաշտոնական այցով ժամանում է Իտալիա: Այցի է գալիս նաև գործարան: Սեթոն բոլորի աչքի առաջ գրկում է Խրուշչովին ու ասում.
-Վայ, իմ մեծ ախպեր:
Բոլորը զարմացած են: Շեֆը իր մոտ է կանչում Սեթոյին:
-Որտեղի՞ց ես ճանաչում Խրուշչովին:
-Կոմկուսի շարքերը ինքն է ընձի ընդունել, ախպերացել ենք:
Միջադեպը մոռացվեց: Հինգ ամիս անց, այս անգամ Իտալիա է ժամանում Ամերիկայի նախագահ Նիքսոնը: Նորից նույն ծրագիրն ու գործարանային այցը…. Նորից Սեթոն.
-Վայ, իմ ախպեր,-ասում, գրկախառնվում է ու զրուցում Նիքսոնի հետ:
Շեֆը, որ հետաքրքրասեր էր, այցից հետո կրկին հարցնում է Սեթոյին:
-Շեֆ ջան, -սկսում է Սեթոն,-Մի անգամ փորձեցի արտագաղթել Ամերիկա: Նյու Յորքում ոստիկանության հետ փորձանքի մեջ հայտնվեցի: Նիքսոնն այն ժամանակ իրավաբան էր: Նա պաշտպանեց ինձ ու ախպերացանք:
Շեֆը խորը դեպրեսիայի մեջ ընկավ, երբ երկու ամիս անց Ֆրանսիայի նախագահ Դե Գոլի այցի ժամանակ նույն տեսարանը ապրեց: Ոչ ոքի ինքը չի ճանաչում, բայց իր բանվորը միջազգային շրջանակ ունի։
— Դե Գոլին որտեղի՞ց ես ճանաչում:
-Մենք միասին Փարիզում ընդհատակյա պատերազմ էինք մղում նացիստների դեմ:
-Դու բոլորին ճանաչու՞մ ես:
-Այո, բավականին շատ…
Շեֆը հիմնովին տապալվում է.
— Լսի, կարող է ասես Հռոմի Պապն էլ Է ընկերդ:
Սեթոն ժպտաց.
-Բա ոնց, ինքը իմ քիպն է:
Շեֆը անզորությունից բղավեց.
— Ապացուցիր: Եթե չկարողանաս ապացուցել ես քեզ կսպանեմ:
— Լավ, այս կիրակի արի Վատիկանի հրապարակ: Ես պատշգամբում կկանգնեմ Պապի կողքը:
Կիրակի օրը շեֆը Վատիկանում Պապին սպասող ամբոխի մեջ էր: Րոպեներ անց պատշգամբում հայտնվեց Պապը՝ կողքին Սեթոն, ով աչքերով փորձում էր ամբոխի մեջ գտնել շեֆին: Հանկարծ սկսվեց իրարանցում, մեկը ուշագնաց փռվեց գետնին: Սեթոն ճանաչեց շեֆին, թողեց Պապին ու վազեց: Շեֆը պառկած էր գետնին, մեկ-երկու մարդ փորձում էին սթափեցնել:
-Նա իմ շեֆն է, ի՞նչ է պատահել:
— Չհասկացանք, երբ Պապի հետ բարձրացար պատշգամբ, շեֆդ լսեց կողքը կանգնած երկու ճապոնացի տուրիստի խոսակցությունը՝ ,,Լսի, էն աջ կողմինը մեր ախպեր Սեթոն է, բա էն բիձեն ո՞վ ա,, ու ուշքը գնաց: