Տպել
Մեղր ընտրելիս առաջին հերթին ուշադրություն դարձրեք գույնին: Եթե այն սպիտակավուն երանգ ունի, ապա հավանաբար պարունակում է շաքարի օշարակ: Եթե մեղրը մուգ դարչնագույն է, այն կարող է լինել հին, սառած, հալեցված մեղր, որն արդեն օգտակար տարրեր չի պարունակում:
Անկախ նրանից, թե ինչ գույն ունի մեղրը, այն պետք է թափանցիկ լինի: Եթե մեղրի մեջ երևում են ինչ-ինչ մասնիկներ, ուրեմն այն պարունակում է որոշ հավելանյութեր: Մեղրը պետք է միջին թանձրություն ունենա:
Մեղրի մեջ մտցրեք մի չոփ, ապա դանդաղ հանեք: Իսկական մեղրը չոփի հետ կձգվի բարակ շիթով: Եթե չոփը պտտեք, մեղրը կփաթաթվի նրա վրա: Երբ մեղրի շիթը կտրվի, այն մեղրի մակերեսին կկանգնի բլրակի նման, հետո կհավասարվի մակերևույթին: Սակայն պետք է նաև հաշվի առնել, որ կան մեղրի «ջրիկ» տեսակներ, ինչպես երեքնուկի, ակացիայի, լորենու մեղրը:
Մեղրը չպիտի փրփրի: Եթե մեղրի մակերեսին փրփուր կա, թթվահոտ ունի, գազեր են արտադրվում մեղրով տարայի մեջ, նշանակում է, որ մեղրը «հասունացած» չէ, շատ ջրային մաս է պարունակում: Այսպիսի մեղրը պետք է ամանով դնել գոլորշու վրա և տաքացնել 20 րոպե: Այն չի թթվի, բայց օգտակար նյութեր արդեն չի կրի իր մեջ:
Մեղրը բացեք ջրով 1:2 հարաբերությամբ: Պետք է պղտոր հեղուկ ստացվի: Մեղրի լուծույթը երկու մասի բաժանեք: Մի մասի վրա մի քանի կաթիլ յոդ ավելացրեք: Եթե հեղուկը կապտի, ապա մեղրի մեջ օսլա կա: Նայեք մյուս կեսին: Եթե նստվածք կա, վրան քացախ կաթեցրեք: Եթե նստվածքի մեջ կավճային մաս կա, այն կփրփրի:
Լավ մեղրը երկար պահելու դեպքում պնդանում և քարանում է: Իսկ եթե այն առաջվա պես ջրիկ է մնում՝ անորակ է: Պնդացած մեղրը կարելի է գոլորշու վրա հալեցնել, դա նրա որակի վրա շատ չի ազդի:
Մեղրը պահում են ապակե, կերամիկական ամանների մեջ, որոնք ունեն լավ փակվող կափարիչներ:
Հիշեք, որ մեղրի կողքին չեն պահում սուր բույր ունեցող այլ մթերքներ:
