Տպել
Տարեսկզբին բուռն քննարկումների առիթ տված Apocalypto բանաստեղծությունը ակամա դարձավ այս թավշյա հեղափոխության ահազանգը: Իսկ հաջորդող բանաստեղծությունները գրվել են հեղափոխության օրերին և արտահայտում են ինչպես համազգային զարթոնք ու ցնծություն, այնպես էլ անհատի մենությունն ու տագնապը:
Քայլերթ
Մեր ձեռքում է մեր դրոշը`երեք գույն.
փշալար, ոստիկաններ ու շուրջկալ:
Աշխարհը ուղիղ է տեսնում,
մեր հայացքը շեղ նայեց.
և գնում են մեր ոտքերը անթեք`
առավոտ, կեսօր ու իրիկուն:
Իմ թևերին` գարնան ապրիլ,
իմ աչքերում` այսվայրկյանի նորալույս,
թոքերիս մեջ եկող օրն է` շնչառություն.
իմ քայլն եմ անում
և սիրո անշեջ հուրն եմ բերում քեզ`
կանաչ-կարմիր քո աշխարհը անթեղված:
Հեքիաթի այն տղան ես,
որ խոցեց սիրտը
և գլուխ առ գլուխ կտրում է
ջրի ակունքը փակած վիշապին:
Մենք անկախ ենք,
ազատ ենք,
միասին ենք,
Հայաստան:
Քայլ արա
Քայլ-քայլ,
քայլ առ քայլ,
էլի մի քայլ.
ու ճանապարհ ենք,
հրապարակ ենք,
երկիր ենք:
Զանգ է,
ահազանգ է
ու ղողանջ է զվարթ,
որ կախվել է հող ու արևի միջև:
Դու ես,
ես եմ,
այս տոնը մենք ենք.
ամբողջ, ամբողջ
սիրո ցնծություն ամբողջ:
Լույսի, ճերմակ լույսի ժամանակ:
Կաթիլ-կաթիլ,
կաթիլ առ կաթիլ,
էլի մի կաթիլ,
ու դուրս է եկել օվկիանոսն ափե-ափ:
Ամբողջությամբ՝ granish.org
