Երկու դասընկերոջ երևակայական հեռախոսազրույց, որն այս անգամ մենախոսություն էր. Պողոսը լուռ էր:
– Օտարամոլ պողոսներին հեշտ է ապապողոսացվել:
Կդառնան՝ Պավել, բոլոր հնարավոր տեսակներով. ռուսերեն տանը խոսացողները՝ Պավլիկ, Անտառամիջում ապրողները՝ Պավլե, 3-րդ մասում՝ Պավլուշ:
Անգլոմանիայով տառապողները՝ Paul: Դե, իսկ կլկլան ռաբիս սիրողները, էլի՝ Փոլ, բայց հայեցի՝ Պոլ:
Արդ, ամեն Պողոս իր գլխի ճարը պետք է տեսնի:
Եվ երբ լրանա ժամանակը (…), պողոսները երթ կանեն իրենց բազմանդամ ընտանիքներով:
Ա՛յ, այդ ժամանակ բազում ա-(դրեքհեղանուն)-ացման հասարակական պահանջ կառաջանա:
Ի դեպ, Վահագն, Բաբկեն (թե կարող եք՝ շարունակեք), անունները չեն թարգմանվում:
Գրագետների համար նախանձելի չի լինի: