Տպել
Քիչ առաջ մտքերով ընկած քայլում էի Հյուսիսային պողոտայով ու պատահաբար տեսա հին ծանոթներիցս մեկին, ով ակնհայտորեն ավելի մտահոգ էր։
Բարևեցինք, հարցրեցինք միմյանցից որպիսություն ու հարցիս, թէ ինչու է նախատոնական տրամադրությունն այդքան վատ, պատասխանեց.
«Բա ինչ լինի, ռաջին տարինա, որ ամուսինս մեր հետ չի անցկացնելու»:
Ասում ինչի՞ ?
«Նիկոլը հրամայելա 12 ին լինել հրապարակում։ Սկզբից ամեն բաժնից 4 հոգի հետո ասելա անխտիր բոլորդ, թե չէ զրկվելու են պարգևատրումից ու դա մինիմալ պատիժնա❗Մենք էլ վարկ ենք փակում, այլ տարբերակ չունենք»։
Եթե չհանդիպեի կամ չլսեի, միգուցեի մտածեի, որ մամուլի հերթական չափազանցություննա, բայց պարզվումա, որ սրանց եսամոլությունն ու խեղդող պոպուլիզմը հասելա գագաթնակետին։
Ավել մեկնաբանելու ոչինչ չունեմ, անկեղծ, հակառակ դեպքում բարեկրթության սահմանն անխնա պտի հատեմ։
Ռոբերտ Հայրպաետյանի ֆեյսբուքյան էջից:
