Տղամարդիկ, ովքեր սոցցանցերում նողկալի մեկնաբանություններ եւ վիրավորանքներ են գրում կանանց հասցեին, բարդութավորված կնատյացներ են։ Ամենայն հավանականությամբ, նրանց անձնական ու սեռական կյանքը ձանձրալի է ու անգույն, եթե ընդհանրապես կա։
Նկատե՞լ եք, որ սոցիալական ցանցերը իդեալական վայր են վախկոտների եւ ծույլերի համար։ Նրանցից ոչ մեկը երբեւէ, ոչ մի դեպքում, չի համարձակվի իրական կյանքում դա կրկնել այն անձի մոտ, ում հասցեագրված է վիրավորանքը։ Բացի այդ, պետք է այնքան ազատ ժամանակ ունենաս, որպեսզի այն ծախսես մեկ այլ՝ հաճախ անծանոթ մարդուն նվաստացնելու վրա:
Սա վերաբերում է նաեւ այն հայ արական սեռի ներկայացուցիչներին, ովքեր իրենց բառի պարզունակ ըմբռնման մեջ իրենց համարում են «մաչո»:
Միայն ինքն իրեն չհարգող մարդը կարող է իրեն թույլ տալ անպարկեշտ «հաճոյախոսություններ» գրել կամ, ընդհակառակը, «բարոյականության եւ «հայկական արժեքների դիմակի ներքո» ամենալկտի խոսքերով ցեխ շպրտել մի կնոջ վրա, ով, ի տարբերություն նրա, ինչ-որ բանի է հասել այս կյանքում։ Դրան հասնելու ուղիները կարող են տարբեր լինել, եւ ոչ միշտ ու ոչ բոլորի համար ընդունելի, բայց դա իրավունք չի տալիս «բարոյականության պահպանողներին», ովքեր դժգոհ են իրենց կյանքից, վիրավորելու եւ նվաստացնելու կանանց եւ որեւէ մեկին:
Զավեշտալին այն է, որ իրական կյանքում այդ կանանց հանդիպելիս այս բոլոր «ալֆա տղամարդիկ» դառնում են երկչոտ, ոչ ադեկվատ եւ վախեցած մանչուկներ, որոնք պատրաստ են թաքնվել իրենց մոր փեշի հետեւում։ Նրանցից ոչ ոք չի համարձակվում մոտենալ նրանց։
Իրականում նրանք խղճահարության են արժանի, որովհետեւ ամբողջ կյանքում կմնան սեփական չբավարարված երեւակայությունների գրկում՝ իրենց ագրեսիվությունն ու անզորությունը թափելով վիրտուալ աշխարհում՝ թակելով սմարթֆոնի կամ համակարգչի ստեղնաշարին։ Ի վերջո, իրականությունը չափազանց դաժան է նրանց համար: