Կան ընկերներ, որոնց վստահում ես, իսկ հետո պարզվում է, որ նույնիսկ նրանցից շրջվելը վտանգավոր է…
Եվ անընդհատ մտածում ես, ինչպե՞ս չէի նկատել:
Մի համեստ, լուռ ընկերուհի ունեի: Ասես փոքրիկ մկնիկ:
Այնքան համեստ էր, որ ոչ մի գաղտնիք իրենից չէի թաքցնում: Բոլոր միջոցառումներին միասին էինք, գիտեր իմ բոլոր երկրպագուներին: Օգտվելով իմ վստահությունից, իր անձնականն էր դասավորում… նա բոլոր իմ ընկերների հետ ինտիմ կապի մեջ է եղել: Նա ինքն իրեն ապացուցում էր, որ տղամարդիկ «շուն» են: Դավաճանությունից հետո նա շարունակում էր շփվել ինձ հետ, ասես ոչինչ էլ չի եղել: Մի օր, գինովցած՝ անկեղծացավ: Հիմա մտածում եմ, պատմեմ սա մեր ընդհանուր ընկերուհիներին, թե ոչ, կարծես կայուն ընտանիքներ են, չեմ հուզում քանդել…
pirooog.ru