Տպել
Երեկ խոստացել էի անդրադառնալ նաև․
-Արմեն Սարգսյանի՝ Հանրային ռադիոյին տված բացառիկ հարցազրույցին․
-Հարցազրույցը արտաքուստ գրեթե քաղաքական չէ՝ առավել փիլիսոփայական, «վիշի պիլետաժնի» թեմաների ու մոտեցումների համադրում է․․․
-Բայց այս հին ու բարի լուսնի տակ չկա ոչինչ, որ քաղաքական չլինի․
ա/․Շարունակում եմ պնդումս․
-Արմեն Սարգսյանը, ուզում-չենք ուզում, կարևոր խաղացող բևեռներից մեկը կդառնա․
բ/,Նա, ինչպես և մի քանի կարևոր այլ խաղացողներ, հասկանում, տեսնում է․
-Որ Նիկոլը խաղը մեծ հաշվով արդեն տանուլ է տվել․
-Նոր զարգացումների պարագայում նոր խաղացողներ են մոդերացվելու․
գ/․Արմեն Սարգսյանը, որ կարծես պաղպաղակի ու համբուրգերի «հեռվից» է սկսել․
-Փորձելու է ամբողջացնել փափուկ ուժի, համագործակցային գունեղության դատարակ մնացող սուրբ տեղը․․․
-Ու այս դեպքոււմ ևս՝ դանդաղ շտապելու մոդիֆիկացիայով, արժեհամակարգին մեկ այլ «լեվլի» հասցնելու, ոչ թե հեղափոխոթյուն, այլ՝ բարեփոխություն՝ համամարդակային «տեսլականներն» է շարժելու․․․
-Եվ շատ նրբագեղ՝ Նիկոլի կողմից շրջափակված մտային-մենթալ պլանի փեղկերը բացելով՝
-Դեպ աստրալ․․․
Հարցազրույցում իբր թե՝ հենց այնպես, ասում է՝
-Պետք է կարողանալ լսել, երկխոսել․ ավելին՝ պետք է բազմախոսություն լինի՝ սահմանի ու մնացյալ համապետական հարցերի մասով․․․
-․․․ Ու էլի լիքը բաներ է ասում․․․ ու էլի՝ փակ կարմայի տրամաբանությամ ներքո բացում է՝ իր կարման, նպատակը պահելով խորքում․․․
P.S.
-Ուշադիր եղեք բոլոր դեպքերում, որ հետո չասեք՝
-Այ, Կարմեն, բա ընչի չասիր․․․
