Կարմեն Դավթյան. «Այսուհետև երբեք այդքան երկար չբացատագրվեք` ձեր պալտոյի ու մնացածի մասին». «#Քեզ սիրող Կարմեն»

-Վերջ: Ֆսյո:
-Վերցնում եմ Արարատի խնամքն ինձ վրա /նկատեք` չեմ գրում Այրարատ. մարդու մոտ հիմար վիճակ է/.
-Հարգարժան ԱԺ նախագահ.
-Դուք իմ` արդեն չեմ հիշում` որերորդ ԱԺ նախագահն եք…
-Ես բոլորին խնամք եմ տարել.
-Հատկապես` Հովիկ Արգամիչին.
-Բաբիկի հետ եղել ենք պաշտոնական,
-Խոսրովը խայտառակ ձեւով մեր թերթի կոլեկտիվին գործից հանել է /«ՀՀ»-ն ԱԺ օրգանն էր/.
-Կարեն Սերոբիչի հետ ուղղակի բարեկամներ ենք եղել.
-Էլ ով կար…
-Արթուր Բաղդասարյանի մասին` կամ լավ, կամ` ոչինչ…
-Հա, Թորոսյան Տիկոն` իր հետ`
-Վաբշե` մտավորական ախպերություն էր…
-Հարգանքի բարձր պիլոտաժով.
-Նիկոյանը ժամացույց էր նվիրում,
-Որպես ԱԺ միջանցքներում երկար քայլած, տքնած մեկը`
-Հրաժարվեցի.
-Հրայրը` սահմանադրականի /աշխատակազմի ղեկավարն էր ԱԺ/ Գալուստ Գրիգորիչին բերեց իմ` Հ3-ի ստուդիա` հարցազրույցի /կարգը էն էր, որ ես պիտի գնայի/
Հ.Գ.
-Մե խոսքով` պարոն Միրզոյան.
ա/.Այսուհետեւ երբեք այդքան երկար չբացատագրվեք` ձեր պալտոյի ու մնացածի մասին.
-Դուրնոյ տոն է.
-Եթե անգամ ես` լույսը չբացած ղժժամ` մինչեւ կեսգիշեր.
-Ձեր վրա…
-Վերեւից նայեք:
-Կամ` շատ լակոնիկ խոսեք նման բաների մասին` ընդորում բանավոր, հարց-պատասխան ձեւաչափում, կամ` մամլո ծառայության /չէ` չեմ գա ձեր մամլո ծառայությունը ղեկավարլու` ժամանակ չունեմ/:
-Կամ` արարողակարգը թող բացատրի…
բ/. Ձեր լեքսիկոնից հանեք` «ձեր ցավը տանեմ».
-Բառաեզրույթը.
-Դուք Սամվել Լիմիդրովիչը չեք`
-Դուք Արարարտ Սամվելիչն եք.
-Էլեգանտ եղեք` դու երկրի առաջին ներկայացուցչական մարմնի ղեկավարն եք.
գ/.Այլեւս երբեք` երբե՛ք`
-Չօգտագործեք այդ մաշված բառաեզրույթները:
-Ծառայում եմ` Հայաստանի Հանրապետությանը.
-Ղալաթ ես անում….
-Թող մենք ասենք` ում եւ ինչին եք ծառայում…
դ/. ԱԺ նախագահներից չեմ հիշում, թե ովքեր էին`
-Կառավարական ամառանոցում ապրում.
-Հենց հիմա հրաժարվիր էդ մտքից…
-Մանավանդ` էդ պալտոյի դեպքից հետո.
-Համոզիր Գոհարին…
-Տանուլ ես տալու ողջը`
-Մի արա. լսիր խորհուրդս…
-Մնա քո մի սենյականոցում` մինչեւ ռեմոնտդ կավարտես…
-Հավատա ինձ…
Հ.Գ.
-Լսիր`
-Խորհրդարանը` համարյա Տարկովսկու «Ստալկերի» պես`
-Զոնա է…
-Ունի իր կապրիզները, իր հմայքները..
-Սիրեց` կպահի, չսիրեց… գիտես` ինչ կանի. դարերով գերեզմանոց է եղել` Կոզեռնի.
-Իսկ «Ստալկերի» վերջում, հիշում ես, երբ եղբայրները հասան
-Զավետնի տանը.
-Նրանցից մեկը մահացավ…
-Չպատմեմ ինչու. այդ տանը կատարվում էին իրական երազանքները.
-Այս մի եղբայրը` ինքն էլ չհասկանալով` ենթագիտակցորեն`
-Ուզել, կանչել էր իր եղբոր մահը…
Հ.Գ.
-Մի «մահացիր» Արարատ…
-Մի մահացիր…
-Դու պրիմիտիվ` նյութականից պարտված.
-Բայց վատ տղա չես…
Հ.Գ.
-Պահպանիր քեզ… տանուլ մի տուր մարտդ`
-Այդքան հեշտ ու այսպես արագ..

#Քեզ_սիրող_Կարմեն

Կարմեն Դավթյան