Տպել
Ուզում ե՞ք իմանալ՝ էս ամենն ինչի՛ց է:
էս ամենը նրանից է, որ մեր քաղաքական դաշտում ոչ թե գործ են անում, այլ… կինո են հանում. վարում են, ցանում, հնձում, հավաքում. մի խոսքով՝ բուռն ժողովրդա՜-վարությո՛ւն:
Հիմա կհարցնեք, թե՝ «Ի՞նչ վատ է, թող վարեն էլ, ցանեն էլ, հնձեն էլ, հավաքեն էլ»: Հա՜, բայց ախր ասին՝«մատոռ», եռուզեռի մեջ են, հենց հաջողված «դուբլին» հասան, «դուբլը» նկարեցին, դեկորացիան հավաքում, թողնում-գնում են:
Իրանց արածն, իրանց վարածն, իրանց ցանածն, իրանց հնձածն էլ ախր սա՜ղ պարաֆինից բուտաֆորիա է: Հանրությունն էդ ո՛չ ուտել կարա, ո՛չ էլ թափելու տեղ կա, որ տվին՝ տանի-թափի:
Իսկ կինոյից մարդիկ արդեն զզվել են: Ո՜ր կողմ նայում են՝ կինո ՜ հա՛ կինո՜:
Ու էդ դեռ քի՜չ է, հլա մի բան էլ, հենց շատ դժվար ու պատասխանատու նկարահանում է, էդ է՜լ չեն անում: Հենցպտի մեկը կրակը ընկնի ու էդ կրակից ոչ միայն ելնի, այլև հետն էլ էն մյուս կրակն ընկածներին հանի ու փրկի, ստեղից-ընտեղից մի էրկու տանջված, բազմիցս ջարդուփշուր էղած «կասկադյոր» են գտնում, բերում, դեմտալիս, իրանց փոխարեն դրանց բանել տալիս: Հենց «կասկադյոր» չկա, հենց բուն «դերասանն» է ելնում էդմարդկանց առաջ, ստացվում է ի՞նչ: Ստացվում է Նիկոլի՝ զսպված ցասման տակից դուրս պրծածբացականչությունը՝ «Է հետո՞, արա՞»…
Արդյունքում, պարզվում է, որ էդ «կասկադյորներն» էլ սկի էդքան շատ չեն, իսկ ավելի ճշգրիտ՝ մի հատ«կասկադյոր» կա հիմա «նկարահանման հրապարակում», որը բոլորի տեղ պատասխանատու «դուբլն» է անում:
Ով է էդ միակ մեր «կասկադյորը՞»:
Նիկո՜լն է, ո՞վ է: Հենց մի բան մնաց բուն էդ բնագավառի գործող «դերասանին»՝ նորից հնչում է Նիկոլի «Էհետո՞, արա՜»-ն:
Որպեսզի հոգուս մեղք արած չըլնեմ, ասեմ, որ մի քիչ քի՛չ ասի. մի էրկուսն էլ կան, որ Նիկոլին ոչ թե հոգսի տակեն գցում, այլ գործ են անում: Չեմ ուզում իրենց առանձնացնել, որ էն մյուսները չջղայնանան, ջղային՝ ավելիհոգսի տակ գցեն մեր էդ մի քանի «կասկադյորներին»: Ես առաջարկ ունեմ: Այսուհետև նե՛նց «քասթինգ» արեք, նե՛նց «դերասան» ընտրեք, որ ստորև բերվո՛ղը անգիր իմանա:
1. Իրա ասածը (գոնե ձայնագրությունը մի քանի անգամ լսելուց հետո) մի կերպ ըմբռնել ըլնի, որ իրաելույթներում իրա հնչեցրած ողջ «խոսքի» խաթեր գոնե մի՛ թարգմանիչ ու մի՛ վերծանող միայն պահանջվի: Թե չէերբեմն անխիղճները չես իմանում ինչ լեզվով են խոսում, քիչ է, դեռ ամեն հաջորդ նախադասությանն էլ անցնելիսմի հատ լրիվ ուրի՜շ լեզվի են անցնում: Արդյունքում՝ ամեն նախադասության համար մի-մի թարգմանիչ ուվերծանող է պահանջվում;
2.Կառավարության էդ ծրագիրը գրողին ներկայացրեք Նոբելյան մրցանակի, բայց ոչ թե էկոնոմիկայի,այլգրականությա՛ն բնագավառում. հիմա նե՜նց մարդկանց են էդ Նոբելյան մրցանակը տալիս, որ էդ ծրագիրըգրողին լրիվ հասնո՛ւմ է, ու տե՛ղն է դրան… Բայց եթե՜ փարատվեցին կասկածներս, ու պարզվեց, որ էդ ծրագիրըԳալո՜ւստն է գրել, Գալուստիս հանկարծ նման խայտառակ մրցանակի չարժանացնե՜ք. իրան կներե՜ք, իրան նմանբան բնա՜վ չի հասնում;
3. Էլ ձեր կադրերից ոչ մեկին հանկարծ Ամերիկա չուղարկեք, որ «կրթություն» ստանա. ով ըտեղ «կրթվում» է, գալիս, ստեղ մարդկանց իրա ստացած «գիտելիքներով» դնում-քաշում է, որովհետև մեկն ըլնի` սա՜ղ Ամերիկանմեծից փոքր ու էս ծերից էն ծեր մի հատ կարգին կրթի…
…Ինչ նորի՛ց վերաբերում է Գալուստ Սահակյանին, ապա ասում էի, չէ՞, որ իրա գործն անմահ է. խնդրե՛մ, Տրանսպորտի, կապի և (որ շա՜տ խորհրդանշական է) հաղորդակցությա՜ն նախարար էն պատանու գալուստովկշարունակվի գործը Գալուստի, ամեն հարցազրույց ու հաղորդակցություն իր էդ արժանի փոխարինողի հետ էլինե՜նց ուրախ կանցնի, որ դարման կըլնի Գալուստի մանդատի կորուստի դարդին…
Գևորգ ՍՏԵՓԱՆՅԱՆ
