Տպել
Գագիկ Համբարյանի հրապարակումը.
«Դեկտեմբերի 12-ի կառավարության նիստի ժամանակ Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը, դժգոհելով պետական համակարգի աշխատողներից և ակնարկելով նրանց գրագիտության ցածր մակարդակը, հայտարարեց. «Մեկ-մեկ նախարարություններից թղթեր է գալիս, կարդում ես, ասում ես՝ է՞ս որ դասարանի երեխա է գրել…»:
Այս հայտարարությամբ ևս պարոն Փաշինյանը, իմ կարծիքով, փորձում էր բացատրել իր ղեկավարած կառավարության շատ ձախողումները և ապագայում սպասվելիք կադրային ջարդը…
Սակայն պարոն Փաշինյանի հայտարարությունն ինձ մի այլ տեսանկյունից հետաքրքեց… Ոչ բոլորը գիտեն, որ պարոն Փաշինյանի կողմից նախարարություններից ստացված փաստաթղթերի վրա առկա են միայն նախարարների և փոխնախարարների ստորագրությունները…
Պարոն Փաշինյանը, ակնարկելով պետական համակարգում գոյություն ունեցող տգիտությունը, ակամայից հարվածի տակ դրեց նաև իր կողմից նշանակված նախարարներին և փոխնախարարներին, որոնց աշխատանքը վերջինս ամսական կտրվածքով գնահատում է համապատասխան 1,5 և 1 միլիոն դրամ… Եթե նույնիսկ վարչապետի սեղանին դրվում է ինչ-որ նախարարության ինչ-որ աշխատակցի կողմից կազմված փաստաթուղթ, ապա դրա վրա պետք է առկա լինեն նախարարի և նրա տեղակալներից մեկի ստորագրությունը… Ստացվում է, որ անգրագետ կազմված փաստաթղթերի համար պատասխանատու են Փաշինյանի թիմակցները, որոնք պարտավոր են որևէ փաստաթուղթ վարչապետին ուղարկելուց առաջ կարդալ դրանք, անհրաժեշտության դեպքում ուղղումներ անել և նոր ուղարկել Փաշինյանի գրասենյակ… Ստացվում է, որ տգետ են ոչ միայն պետական համակարգի շատ աշխատողներ, որի մասին բարձրաձայնեց ՀՀ վարչապետը, այլև իր կողմից նշանակված, իր թիմակից համարվող շատ նախարարներ և փոխնախարարներ ևս, ովքեր, չտիրապետելով իրենց վստահված ոլորտներին և ընդհանրապես լինելով դիլետանտ, իրենց ստորագրությունները դնում են անգրագետ կազմված փաստաթղթերի վրա և ուղարկում են վարչապետին…
Ինչպես ասում են՝ «Ձուկը գլխից է հոտած…»: Պարոն Փաշինյանը պետք է հասկանա, որ «նեխած հոտը» առաջինը գալիս է իր թիմակիցներից…
Հ.Գ. Պետական համակարգի մաքրման պահով համաձայն եմ պարոն Փաշինյանի հետ… Բայց այն պետք է սկսել իր թիմակիցներից՝ անգրագետ, դիլետանտ և իրենց վստահված ոլորտից չհասկացող նախարարներից և նրանց տեղակալներից…
Եթե միլիոնավոր դրամներ ստացող նախարարները և նրանց տեղակալներն անգրագետներ, դիլետանտներ են, ապա շատ ծիծաղելի է գրագիտություն և պրոֆեսիոնալիզմ պահանջել նախարարների և փոխնախարարների կողքին գրոշներ ստացող պետական համակարգի աշխատողներից…»:
