Տպել
Ուրեմն անեկդոտ հիշեցի սովետական։ Մի հեռավոքր գյուղ բոլշեւիկյան հեղափոխությունից հետո գնում է քարոզիչ֊ագիտատորը։ Մրդկանց հավաքում են գյուղամեջ, սա հելնում ա բեմի վրա ու սկսում ա երկար պատմել, թե ինչ թույն դեմք ա Լենինը։ որ ինքը տո էլ քաղաքական դեմք ա, էլ փիլիսոփա, գրող, դես, դեն, ֆլան, ֆստան։ Մի ժամ բոցաշունչ գոռգոռում ա։ Գյուղացիք լրիվ դատարկ ու անփոփոխ դեմքով ու հայացքով էս սաղ ժամանակ լուռ կանգնած են։ Էս ագիտատորի փուքսը մանրից իջնում ա։ Արդեն չգիտի ինչ ասի, որ մարդիկ գոնե մի փոքր դրական ռեակցիա տան։ Թե բա՝
– Լենինը համ էլ լավ երաժիշտ էր։
Էդ պահին բձեքից մեկը հանում ա պապիրոսը, կպցնում ու ասում․
– Ա, դե թող գլխանց էդ գծով էլ գնար:
Սամվել Մարտիրոսյանի ֆեյսբուքյան էջից:
