Տպել
«Ախ Լենա..
1996 թվականին Մոսկվայում ապրում էի նեղության մեջ: Ծանր էր: Մետրոյից զզվում էի մի այլ կերպ: Գործընկերս` Դիման, ինձնից ավելի աղքատ էր:
Հետո բախտը ժպտաց` ես տաղանդավոր валютный спекулянт էի ( դա օրինական ա բանկային աշխարհում որտեղ ես աշխատել եմ):
Երբ ամեն ամիս սկսեցինք ստանալ $50 000 ( մարդա), Դիման տխուր , հարբած ու շատ անկեղծ դեմքով նայեց ինձ ու ասաց. «Չի հերիքում, հոգնել եմ էս աղքատությունից»
Հասկանում եմ ձեզ Լենա…
Բայց մենք քաղաքական գործիչ չէինք: Գռեհիկ սպեկուլյանտներ էինք: Ժողովուրդը մեզ չէր ընտրե»լ:
Մհեր Մկրտչյանի էջից:
