Տպել
Վախթանգ Սիրադեղյանը գրել է.
«2220 թվականին Հայաստան երկրի պատմաբաններից մեկը 200-ամյա հնության մի ձայնագրություն է գտնում, որտեղ երկրի ղեկավարներից մեկը բողոքում էր, որ շատ դժվար է կռիվ տալիս հանրության ինչ-որ մասի և ինչ-որ հիվանդության դեմ միաժամանակ:
Պատմաբանը չի հասկանում, որ եթե առկա էր ինչ-որ լուրջ հիվանդություն, ապա ինչու պիտի կռիվ տրվեր երկրի քաղաքացիների դեմ՝ փոխանակ միահամուռ ուժերով կռիվ տրվեր այդ լուրջ հիվանդության դեմ:
ՀԳ. Այդ ղեկավարը հենց մեր ժամանակակիցն է, բայց մենք էլ չենք հասկանում, թե ինչու պիտի համավարակի դեմ պայքարը զուգակցվի հանրության մի մասի դեմ կռիվ տալով՝ ջլատելով ուժերը»:
