Տպել
Իրավապաշտպան Ռուբեն Մելիքյանը գրել է․«Տեսական հարց՝ տեսաբանների համար։
Փաստորեն՝ կարող են մարդիկ ընտրել ղեկավար, որը հետո դառնա սեփական Հայրենիքի ոխերիմ թշնամի (ընդունենք՝ հետո է դարձել – սկզբից «բարի նպատակներ» ուներ), վկայակոչելով ժողովրդի անունից իրեն վստահված մանդատը՝ ամեն օր նոր ծանրագույն հանցանքներ գործի պետության դեմ, իսկ հանցագործի «ձեռքը բռնող» իրավապահներն էլ անգործություն դրսևորեն, քանի որ Հայրենիքի թշնամու ենթականերն են ու ընտրել են «պաշտոնավարում՝ հանցակցության դիմաց» հատուկ առաջարկը։
Այս պայմաններում ինչպե՞ս պայքարել Հայրենիքի թշնամու դեմ, որ չհատվեն իրավունքի «կարմիր գծերը»։ Թե՞ այս պայմաններում «կարմիր գծեր» առհասարակ չկան»։
