Տպել
Մեր պետության ներկա ընթացքը շատ կողմերով նման է Առաջին Հանրապետության կորստաբեր ընթացքին և դրա հետևանքներին։ Մի ակնարկն էլ բավարար է այդ նմանությունը գտնելու և խորը մտորելու համար։ Ահա Առաջին Հանրապետության վերջին վարչապետ Սիմոն Վրացյանի արդեն 1921 թվականին հղած կոչից մի հատված․
«․․․Մեր երկրում խաղաղ կեանք վերսկսելու համար մենք մեծապէս պէտք ունինք հարեւան Թիւրքիայի բարեկամութեանը, նոյնիսկ աջակցութեանը։ Ամէն մի քայլ այդտեղ՝ արտասահմանում որ հակառակ է մեր և Թիւրքիայի հետ բարեացակամ կապերը հաստատելուն, կարող է ճակատագրական լինել մեզ համար։ Այսօր մենք երկու իրական ուժ ունինք մեր կողքին․ Մէկը Սովետական Ռուսաստանն է, միւսը Թիւրքիան։ Միւս ուժերը մեզանից շատ հեռու են։ Առաջինի հետ, ինչպէս ցոյց տուեց դառն փորձը, հաշտուել չենք կարող․ մենք պէտք է հաշտուեն ու բարեկամանանք միւսի հետ։ Այդ անհնրաին չէ, որովհետեւ մենք եւ թիւրքերը ունինք ընդհանուր շահեր, որ ամենայն համերաշխութեամբ կարող ենք պաշտպանել ընդհանուր ուժերով․․․։
․․․Մեր այսօրուայ եւ վաղուայ իրական դրութիւնը պահանջում է հաշտ եւ բարեկամական կենակցութիւն մեր հարեւան Թիւրքիայի հետ։ Ուրեմն, մեր արտասահմանի բարեկամները – եթէ նրանք իրօք բարեկամ են մեզ – չպիտի դնեն Թիւրքիային այնպիսի դրութեան մէջ, որ նա նկատի մեզ իբրեւ իրա դժբախտութեան պատճառը և լցուի ատելութան ու վրիժառութեան զգացմունքներով հանդէպ մեզ․․․»։
Վահե Թորոսյանի էջից:
Մեր պետության ներկա ընթացքը շատ կողմերով նման է Առաջին Հանրապետության կորստաբեր ընթացքին և դրա հետևանքներին։ Մի ակնարկն…
Опубликовано Vahe Torosyan Пятница, 12 февраля 2021 г.
