Հայաստանը անցնում ա ինքնամաքրման ծանր փուլ, որից հետո, որևէ պարտության սիմվոլ՝ լավ մարդ ա, թե վատ մարդ , պետք է հեռու մնա ուժային համակարգից. Տիգրան Քոչարյան

Կարդում եմ հիասթափության մասին տարբեր գրառումներ։

Ի՞նչ հիասթափություն։ Ումի՞ց։

Օնիկի՞ց։

Հին անեկդոտ կա, որ մարդ խեղդվում ա,էլ նավակ ա գալիս, էլ կատեռ, էլ վեռտալյոտ որ փրկեն, ասում ա րնձ Աստված կփրկի։

Հետո խեղդվում ա, էն աշխարհում մունաթ ա գալիս, թե բա խի չփրկիր, Աստված ասում ա, այ հորթ, բա էն նավակը, կատեռը, վեռտալյոտը քո կարծիքով ո՞վ էր ուղարկում։

Հիմա եթե մարդը շանս ուներ փրկվել հոկտեմբերի 2֊ին, հոկտեմբերի 19֊ին, հոկտեմբերի 29-ին, նոյեմբերի 10֊ին, փետրվարի 26-ին ու մարտի 10֊ին ու չի արել, ուրեմն ինքը իրոք իրա տեղում չի։

Հայաստանը անցնում ա ինքնամաքրման շատ ծանր ու ցավոտ փուլ, որից հետո, որևէ պարտության սիմվոլ՝ լավ մարդ ա թե վատ մարդ ա, պետք է կիլոմետրով հեռու մնա ուժային համակարգից և որոշում ընդունելու հնարավորությունից։

No loser, no cry.

Ի գործ։

Տիգրան Քոչարյանի ֆեյսբուքյան էջից: