Տպել
Սույն մարդուն (ասում եմ մարդ, քանզի նույնիսկ «չստացվածներն» են Աստծո արարչության արդյունք), ով Ալիևի աչքերում վերջապես խաղաղություն է տեսել, զուտ մի քանի հարց ունեմ:
Տեսե՞լ ես այն ծնողների աչքերում բույն դրած վիշտը, ում երեխաները ննջում են Եռաբլուրում և Արցախի եղբայրական գերեզմանատանը…
Տեսե՞լ ես գերեվարության մեջ գտնվող մեր զինվորների ծնողների աչքերում «հիվանդություն» դարձած կարոտը…
Տեսե՞լ ես այն ծնողների անքուն աչքերը, ում երեխաները հաշմանդամ են դարձել, կորցնելով` ոտք, ձեռք, աչք…
Տեսե՞լ ես այն երեխաների արցունքոտ աչքերը, ովքեր իրենց հոր շիրմաքարին փաթաթվելով փորձում են իրենց հարազատի կարոտը առնեն…
Իսկ տեսե՞լ ես անտուն մնացած մեր հազարավոր հայրենակիցների աչքերը, որոնք գուժում են անօգնական և անտեր լինելու պատճառով:
Չես տեսե՞լ: Ավելի ճիշտ տեսել ես, բայց չնկատելու ես տվել, թքած ունենալով իրենց զգացողության և ապրումների վրա…
Վախեցիր վիժվածք. քո ժամն էլ է մոտենում…
Տիգրան Վարդանյանի էջից:
Սույն մարդուն (ասում եմ մարդ, քանզի նույնիսկ «չստացվածներն» են Աստծո արարչության արդյունք), ով Ալիևի աչքերում վերջապես…
Опубликовано Тиграном Варданяном Вторник, 16 марта 2021 г.
