Իսրայելի դեպքում ամեն ինչ շատ ավելի ակներև է ու Հայաստանյան պրոցեսների կրկնօրինակումն է որոշ տեղական նրբություններով

Արուր Դանիելյանն իր էջում գրում է.

Եթե Հայաստանում թատրոնի դերասանների խաղի շնորհիվ շատերը դժվարանում են հստակ պատկերացնել, թե ով, որ ճամբարում է, ապա Իսրայելի դեպքում ամեն ինչ շատ ավելի ակներև է ու Հայաստանյան պրոցեսների կրկնօրինակումն է որոշ տեղական նրբություններով:

ԱՄՆ-ն հայտարարում է, որ սատարելու է իր դաշնակից Իսրայելին, բայց տակից համ մեխին է խփում, համ նալին, իսկ բորսաներին Բլումբերգի միջոցով սիգնալ է ուղարկում, որ Իրանի պատժամիջոցները հանվելու են: Իրանն ու Չինաստանը խիստ հակաիսրայելական դիրք են պահում: Ողջ Եվրոպայով Պաղեստինին սատարող ցույցեր են: Դե, իսկ Վատիկանը իր պաշտոնյայի շուրթերով բառացիորեն ասում է, որ Իսրայելի ներկայիս իշխանությունն այդ երկիրը տանում է ինքնասպանության: Իսկ եթե Վատիկանն ա դա ասում, ուրեմն իրոք եկել է լրջանալու ու Իրանի միջուկային գործարքի հետ համակերպվելու ժամանակը:

Թուրքիան, ինչպես միշտ, խիստ պաղեստինամետ հռետորաբանություն է որդեգրում, բայց իրականում ոչ մի քայլ չի ձեռնարկում: Դե, որտև մահմեդական աշխարհում դեմք փրկելը կարևոր է, բայց պատժամւջոցներից ազատված, «միջուկային» Իրանը Թուրքիայի մղձավանջն է:

Ռուսաստանը դեռ ամիսներ առաջ զգուշացնում էր Իսրայելին, որ նրանք միայնակ չեն ձգի: Կուրգինյանի և այլոց շուրթերով Մոսկվան բազմիցս է ձեռք մեկնել Իսրայելին: Ուրիշ հարց, որ ինչքան Ռուսաստանը կարող էր կանխատեսել Իսրայելի համար ԱՄՆ-Չինաստան-Իրան դաշինքի վտանգը, այդքան էլ Իսրայելը կարա կանխատեսի Մոսկվայի ներկայիս վարչակազմի հետ դաշինք կազմելու վտանգը:

Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=122384286655301&id=106766031550460