Տպել
Գեղամ Նազարյանի էջից.
Հաճախ են այս օրերին հարցնում, թե ինչպես վարչախումբն իրեն թույլ տվեց Ազգային ժողովում հարձակում կազմակերպել ընդդիմադիր պատգամավորների վրա։ Սա արհեստական հարցադրում է, քանի որ այս նույն վարչախումբը հայտարարելով, թե ոնց ուզում բանակցում ենք, սկսում ենք մեր կետից, զոհեց մի ամբողջ սերունդ, լուսավոր ու հրաշք հազարավոր երիտասարդների։ Վարչախումբը գնալով նմանվում է մարդու արյան համ զգացած բորենու, որն անդադար նոր արյուն է ուզում։
Հիմա ծանր վիճակում է ապօրինաբար կալանավորված պրոֆեսոր, հազարավոր կյանքեր փրկած Արմեն Չարչյանը։ Նրա կյանքը վտանգի տակ է։ Վարչախմբի պարագլխի հանձնարարականով նրան այս վիճակի մեջ են դրել դատավոր Ռուբիկ Մխիթարյանը եւ գլխավոր դատախազ Արթուր Դավթյանը։
Զարմանալ պետք չէ։ Հենց այս նույն գլխավոր դատախազի ակտիվ մասնակցությամբ տեղի ունեցած անմարդկային քայլերի հետեւանքով կալանավայրում մահացավ Հաց բերողը։
Նույն ձեռագրով 2019-ի հունվարին կյանքից զրկվեց լրագրող, անազատության մեջ գտնվող Մհեր Եղիազարյանը, ապա գեներալ Մանվել Գրիգորյանը, իսկ ահա Սամվել Մայրապետյանին փրկեց ՄԻԵԴ-ի ժամանակին կայացված որոշումը, եւ նա կարողացավ բուժումը շարունակել արտերկրում։
Այս ի՞նչ ծանր բեռի ու մեղքի տակ եք ձեզ դնում։ Ինչո՞ւ եք ցանկանում արժանանալ ներկա եւ գալիք սերունդների անեծքներին։
Ու այսքանից հետո խոսում եք կառուցողականությունից, հանդուրժողականությունից։ Ձեր խելահեղության պատճառով երկիրն այս վիճակում է, բայց կանգ չեք առնում, այլ շարունակում եք նույն եղանակով ու մեթոդներով։
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/geghamn/posts/10225083375294210
