Տպել
Արամ Գևորգյանի ֆեյսբուքյան էջից.
«Երեկ էս կապիկներն Արցախում էին։ Փակել էին Եղբայրական գերեզման-հուշահամալիրի մուտքը, թիկնապահներին ամեն մետրի վրա շարել, ժողովրդի մուտքն արգելել հուշահամալիրի տարածք, ՈՐ ԱՅ ՍԵՆՑ ՆԿԱՐ ՈՒՆԵՆԱՆ։ Իհարկե հետո արցախցիք նախշել էին սրանց քֆուրներով, բայց արդեն նկարվել էին…
Երեկ Առուշանյան Դավիթի մայրը՝ տիկին Լիդան էր զանգել, լացակումած ասում ա՝ «ինչի՞ են դրանք գնացել Արցախ։ Անցած տարի ես տղայիս հետ Արցախում նշում էի էս տոնը, էսօր Եռաբլուրից եմ գալիս…»։
Ես համամիտ եմ քաղաքական այն մոտեցմանը, որ ՀՀ վերնախավը պետք է ներկա լիներ Արցախի անկախության օրվան նվիրված միջոցառումներին, բայց ոչ էս թափթփուկների մակարդակով։ Տո ոչ էլ նիկոլի կամ էն կոտոշավորի։ Արցախը հանձնած և ոչ մի վիժվածք իրավունք չունի Արցախի հողին ոտք դնի (արայիկն այդ թվում)։ Ո՞նց կարա մարդուն ծանր վնասվածք հասցրած մեկը ներկա գտնվի այդ մարդու ծննդյան օրվա միջոցառմանը։
Ես մեծ հույս ու հավատ ունեմ, որ 2022-ի սեպտեմբերի 2-ին մենք այլևս էս ոչնչություններին չենք տեսնի ո՛չ Արցախում, ո՛չ ՀՀ իշխանության ղեկին»։
