Տպել
Սյունիքի գլխին կարկտաբեր ամպերը կուտակվում են։ Առուշ, Մխիթար, Մենուա, Արթուր, հիմա էլ Աշոտ Երկաթ։ Կամ գուցե ամպեր չեն կուտակվում Սյունիքի գլխին, այլ ոմն մեկի վախի նոպան է սաստկացել։ Կալանավորես, չկալանավորես, քո դատավճիռը Երկնքում վաղուց է կայացել։ Ամեն ինչ արա, որ դատավճիռդ էս երկրի վրա կայանա, որ այն դատավճիռը գոնե մեղմվի։
Գեղամ Նազարյանի էջից
