Տպել
Ինչ-որ առումով դա տեխնոլոգիան ավելի մարդասիրական կդարձնի:
Կորեայի Գիտության և տեխնոլոգիաների ինստիտուտի (KIST) հետազոտողները մշակել են հատուկ սենսորներ մարդանման ռոբոտների և սենսորային համակարգերի համար: Տեխնոլոգիան ընդօրինակում է մարդու զգայական ընկալիչների աշխատանքը։
Հետազոտողները վերլուծել են, թե ինչպես է մարդու մարմինը զգում շրջակա միջավայրի փոփոխությունները: Այնուհետև նրանք փորձեցին վերարտադրել այս ընկալումն ու արձագանքը դրան՝ օգտագործելով էլեկտրոնային բաղադրիչներ:
Նոր ընկալիչներն ընտրողաբար արձագանքում են անվնաս գրգռիչներին: Եթե նրանք հայտնաբերում են պոտենցիալ վտանգավոր ազդեցություն, նրանք չեն առաջացնում ելքային հոսանք:
Սենսորները հիմնված են ցրված մեմրիստորների վրա՝ պասիվ տարրեր, որոնք փոխում են իրենց դիմադրությունը՝ կախված դրանց միջով հոսող էլեկտրական լիցքից։ Նրանք օգտագործում են արծաթի մասնիկներ․ նրանց համեմատաբար փոքր քանակությամբ էներգիա է պետք՝ դիֆուզիոն գործընթացը սկսելու համար։
Եթե միացված են երկու սենսորներ, որոնցից մեկը պարունակում է մեծ քանակությամբ արծաթի մասնիկներ, իսկ մյուսը պարունակում է շատ ավելի փոքր քանակություն, ապա առաջինը չի արձագանքի թույլ էլեկտրական գրգռմանը, միայն ուժեղին: Բայց փոքր քանակությամբ մասնիկներ ունեցող սարքում թույլ հարվածով բարակ արծաթյա թել է գոյանում։ Հոսանքի ազդեցության տակ տաքանալու պատճառով այն բավական արագ կկոտրվի, և ազդանշանը կդադարի գալ։ Նման մեխանիզմը սենսորը հարմարեցնում է թույլ գրգռիչներին։
KIST-ն ընդգծել է, որ սրանք առաջին ընտրովի արձագանքման սենսորներն են, որոնցում հարմարվողականությունը և ապաադապտացիան կախված են խթանման ուժից, այս դեպքում՝ էլեկտրականությունից: Նրանց օգնությամբ դուք կարող եք նմանակել ռոբոտի զգայունությունը ցավի նկատմամբ։ Մարդկանց և շատ այլ կենդանի օրգանիզմների մոտ ցավային սենսացիաներ են առաջացել էվոլյուցիայի ընթացքում՝ արտաքին ազդեցության կամ ներքին գործընթացների հնարավոր վտանգի մասին տեղեկացնելու համար:
Գիտնականներն առաջարկում են նոր սենսորներ օգտագործել կենսաիմիմետիկ զգայական համակարգերում՝ տեսողական, լսողական, հոտառական, համային կամ շոշափելի: Նման լուծումները ստեղծվում են վայրի բնությունից վերցված սկզբունքների հիման վրա։ Տեխնոլոգիան կարող է պոտենցիալ պաշտպանել մարդանման ռոբոտներին արտաքին ազդեցություններից, օրինակ, եթե նրանք ցավ զգան հարվածներից կամ այրվածքներից, կկարողանան համարժեք արձագանքել դրան:
Սիրարփի Աղաբաբյան
