Գիտնականները սատկած սարդերն օգտագործում են՝ որպես ռոբոտ ձեռքեր

Ինչո՞ւ ստեղծել նոր ռոբոտներ, եթե դուք կարող եք կատարելագործել այն, ինչ մեզ տվել է բնությունը:

Ամերիկյան Ռայսի համալսարանի գիտնականները կարողացել են սատկած սարդերին վերածել ռոբոտ ձեռքերի, որոնք կարող են շարժել, բռնել և պահել առարկաները: Հաճելի բոնուս` նման համակարգը կենսաքայքայվող է:

Սարդերն ընտրվել են ոչ թե «նրանք ափսոս չեն» սկզբունքի հիման վրա, այլ արախնիդների մարմնի հատուկ կառուցվածքի պատճառով: Նրանց շարժիչ համակարգը հիդրավլիկ է՝ մարմնի կենտրոնում գտնվող հեղուկով լցված խցիկը (պրոզոմա) հեղուկը մղում է ոտքերի մեջ՝ դրանք մղելու համար, իսկ առանձին փականներն ապահովում են անկախ կառավարում: Ահա թե ինչու սարդերը միշտ կծկվում են, երբ նրանք մահանում են՝ ոտքերը շարժելու ճնշում չկա:

Հետազոտողները պարզել են, որ այս համակարգը կարելի է կառավարել։ Նրանք ասեղ են մտցրել սատկած սարդի պրոզոմայի մեջ և օդով կառավարել վերջույթները։ Եթե ​​մի քիչ օդ եք մղում, թաթերը բացվում են, եթե դուրս եք մղում, դրանք փակվում են: Ճիշտ այնպես, ինչպես խաղալիք մեքենաների ճանկերը:

Աշխատանքի հեղինակները նշում են, որ մարդիկ միշտ օգտագործել են կենդանիների մնացորդները․ «Նույնիսկ հին ժամանակներում մենք կրում էինք կենդանիների կաշին և սրած ոսկորներ նետերի և պարզ գործիքների համար: Եթե ​​մենք ինչ-որ բան ուղղակիորեն չենք վերցնում, մեզ հաճախ ոգեշնչում են՝ հիշենք նույն ինքնաթիռները կամ Boston Dynamics-ի շան նման ռոբոտները»:

Առայժմ ուսումնասիրությունը միայն ապացուցում է, որ հայեցակարգն աշխատում է, սակայն սարդի մանիպուլյատորները կարող են օգտագործվել ապագայում: Օրինակ՝ փոքր առարկաների տեսակավորման ու տեղափոխման, նույնիսկ միկրոէլեկտրոնիկայի հավաքման համար։ Սարդերն իդեալական են դրա համար՝ նրանք կարող են բարձրացնել իրենց մարմնի քաշից 1,3 անգամ մեծ կշռող առարկաներ, իսկ նրանց հոդերը կարող են դիմակայել մոտ 1000 ճկման և երկարացման ցիկլերի:

Սիրարփի Աղաբաբյան