Ինչու՞ են մարմնի որոշ մասեր ավելի հակված մաշկային հիվանդությունների, քան մյուսները
Advertisement 1000 x 90

Ինչու՞ են մարմնի որոշ մասեր ավելի հակված մաշկային հիվանդությունների, քան մյուսները

Սակրամենտոյի համալսարանական հիվանդանոցում անցկացված երկու նոր ուսումնասիրությունների շրջանակներում գիտնականները ուսումնասիրել են, թե ինչպես մաշկի կազմի տարբերությունները կարող են հանգեցնել մաշկաբանական հիվանդությունների, ինչպիսիք են պսորիազը եւ ատոպիկ դերմատիտը:

«Մաշկն ամբողջ մարմնում միասնական բաղադրություն չունի։ Մարմնի տարբեր հատվածներում մաշկի տարբեր բնութագրերը կարող են ազդել որոշակի հիվանդությունների նկատմամբ մաշկի զգայունության վրա»,- նշել են գիտնականները։

Մաշկի կազմը կախված է բազմաթիվ գործոններից.

Առաջին հետազոտության ընթացքում գիտնականները ցույց են տվել այն մեխանիզմները, որոնք հանգեցնում են մաշկի կառուցվածքային փոփոխությունների։

Էպիդերմիսը ունի «աղյուսի եւ շաղախի» կառուցվածք. մոլեկուլները, ինչպիսիք են կերամիդները, խոլեստերինը եւ ճարպաթթուները, կազմում են «լուծույթը», մինչդեռ կերատինոցիտներ կոչվող բջիջները «աղյուսներ» են:

Մարմնի տարբեր տեղամասերում մաշկի լիպիդների եւ սպիտակուցների կազմային տարբերությունները կարող են նաեւ բացատրել, թե ինչու են տարբեր մաշկային հիվանդություններ առաջանում մարմնի տարբեր վայրերում:

Երկրորդ հետազոտության ընթացքում հետազոտական ​​թիմը ուսումնասիրել է, թե ինչպես են մաշկի բջիջները փոխազդում իմունային համակարգի հետ:

Նախկինում հայտնի էր, որ կերատինոցիտները կարող են արտազատել նյութեր, որոնք եւ՛ մեծացնում, եւ՛ նվազեցնում են բորբոքումը։

Կերատինոցիտները էպիդերմիսի ամենացածր շերտում արտազատում են իմունագրավիչ եւ իմունային հակաբորբոքային մոլեկուլներ: Սա արվում է իմունային բջիջները դեպի մաշկ ներգրավելու համար, որպեսզի սպասեն, մինչեւ նրանք կարողանան պայքարել ցանկացած պաթոգեն միկրոբի կամ մակաբույծի դեմ, որը կարող է ճեղքել մաշկի ֆիզիկական պատնեշը: Գիտնականները պարզել են, որ էպիդերմիսի արտաքին շերտի կերատինոցիտները արտազատում են պրոբորբոքային մոլեկուլներ, մասնավորապես՝ IL-36:

IL-36-ը մաշկային բորբոքային պսորիազի ենթատեսակներից մեկի հիմնական միջնորդն է։ Թիմը պարզել է, որ մաշկի մեջ IL-36-ի քանակը կարգավորվում է մեկ այլ մոլեկուլով, որը կոչվում է PCSK9, եւ որ PCSK9 գենի տատանումներ ունեցող մարդիկ հակված են պսորիազի զարգացմանը:

Երկու ուսումնասիրությունների արդյունքները հրապարակված են JCI Insight ամսագրում:

news.am