Տպել
Նարինե Մանուկյանը գրում է․
«Կեղծիքի, այլասերվածության, անբարոյականության ու մաղձի մեջ խռխռացող աշխարհի կոկորդին կանգնած Հայրենիքս…
Տղերք չեն իրենք… ՏՂԱՄԱՐԴԻԿ են, որ իրենց տղերքին ու դուստրերին էին մեծացնում, օջախ էին շենացնում, կռվի ժամանակ կռվում էին, «չկռվի» ժամանակ՝ պայքարում…
Արմենը երկու զավակի հայր էր, Դավիթը՝ երեք, Արարատը՝ մեկ…
… Այս գիշեր Արցախում 6 երեխա ևս գլուխը բարձին կդնի թաց աչքով, աշխարհի անարդարությունից կծկված ու վրեժի ծարավը սրտում…»:
