Երբ չունենալով պետական որևէ պաշտոն, օգտագործում ես ցանկացած հնարավորություն՝ միջազգային ատյաններում բարձրաձայնելու Արցախի/Հայաստանի հետ կատարվող աղետի մասին, և ապա մտնում ես համացանց ու տեսնում, որ պատուհասների իշխանական խմբակը այդ նույն ժամանակ զբաղված է մրցումների, համերգների գովազդով, հսկայական գումարների մսխմամբ, կարմիր ժապավեններ կտրելով, իրենք իրենց պարգևատրելով, քեֆերով և խնջույքներով… հերթական անգամ համոզվում ես, որ անիմաստ է որևէ արտաքին պայքար, քանի դեռ դավաճանները երկրիդ ներսում են:
հ.գ. Բոլորիս աչքի առաջ, անթաքույց հրճվանքով, երգ ու պարով հանձնում են հայրենիքը: Կեցցեն, ի՞նչ ասեմ:
Արսեն Ջուլֆալակյանի ֆեյսբուքյան էջից