Տպել
Արծրուն Պեպանյան, Facebook. «9 տարի առաջ, երբ տեղի ունեցավ Մարտի 1-ի անիմաստ սպանդը, սիրտս ամբողջ 10 օր նվվում էր այն ցավից, որ հայերը հրապարակավ սպանդի ենթարկեցին իրենց ազգակիցներին: Ցավից տեղս չէի գտնում: Ու ապշում էի, թե ինչպես էին որոշ մտավորականներ այդ օրերին գնում եթերից արդարացնում իշխանություններին, հատկապես, որ ռազմական դրության պատճառով մյուս կողմը զրկված էր ձայնի իրավունքից…»:
