Տպել
Նազենի Հովհաննիսյանը եչեկ գրառում էր արել Facebook-յան իր էջում
«Մարդ պիտի էս աշխարհ գա, որ խելագարի պես սիրի, որ սիրելիի սիրտն առնի ու էդ սրտով ապրի, որ խելահեղ փոթորկի պես անցնի կյանքը , ու ինքն էլ չհասկանա ինչպես…որովհետև սիրում է։ Սիրահարի պես անջատվիր ու խելագարի պես անբուժելի սիրիր։
Աշխարհ գալու միակ արդարացումը Սերն է։
Օրհնություն է Սերը։
Անսեր մարդը … դժբախտ է։ Անօգուտ։ Անաստված։ Անմարդ։
Թե Սեր ունես, պինդ գրկիր ու սեղմիր քո ներսը, որ չփախչի, չկորչի, չգնա։ Խելահեղ բան է Սերը, անչափելի ու թթվածնի պես անհրաժեշտ։
Էս խճճված կյանքի միակ բացատրությունն է Սերը։ Թե չէ էլ ինչի՞…
Սիրո մասին կամ գոռա կամ էլ լռիր։ Միջին չկա։
Սերը ոտքից գլուխ ծայրահեղություն է։ Սիրողն էլ՝ ծայրահեղական։ Ես ծայրահեղական եմ։
Պրիմիտիվ ես դառնում, երբ տառեր ես հագցնում Սիրուն։ Սերը մի բառի մեջ ոնց՞ կտեղավորվի ախր… հենց հիմա ես պրիմիտիվ եմ) իմ նախադասություններից կարած «հագուստը» Սիրո հագով չէ,,, Սերը մերկություն է սիրում՝ բնության պես։ Իսկական ու իսկապես ապրողն է սիրում։ Ճզմիր քո մեջ Սերդ, որ քո երակի արյունը դառնա ու հոսի, թե արյուն չունես Սեր էլ չունես, կյանք էլ չունես։ Անարյուն ու անՍեր ապրելը որ հաստատ իմաստ չունի»։
