Մի անգամ փողոցով քայլում էի մտածմունքներով՝ որտեղի՞ց գումար գտնեմ, որպեսզի վարկս մուծեմ, քանի որ մուծման օրը արդեն մոտենում էր։
Երբ հանկարծ ես փողոցում՝ ասֆալտի վրա, տեսա ընկած մի թղթադրամ։
Սկզբից ես մոտեցա, որ վերցնեմ, հետո հիշեցի տատիկիս խորհուրդը։ Նա ասում էր, որ փողը պետք է վերցնել, լվանալ և դնել սփռոցի տակ և երբեք չծախսել այն։
Եթե գտնեք մատանի կամ վզնոց, ապա փականը փակեք և դրեք տանը՝ մի կրեք։ Եվ տանը վեճեր չեն լինի։
Կարող եք չհավատալ, սակայն իմ ծնողները դեռ իմ ծնվելուց առաջ գտել են մատանի և արել են նշված ձևով։ Եվ ես երբեք չեմ լսել, որ նրանք վիճեն։
Ես վերցրի թղթադրամը և արեցի այնպես, ինչպես տատիկս սովորեցրել էր։
Առավոտյան աշխատանքի վայրում մեզ անսպասելի պարգևավճար տվեցին։ Մի քանի շաբաթ անց ինձ «ձգեց» մասնակցել մի խաղարկությանը և ես հաղթեցի այնտեղ 500․000 դրամ։
Իսկ դրանից 3 ամիս անց ինձ առաջարկեցին նոր աշխատանք, որի աշխատավարձը 2 անգամ ավելի շատ էր, քան նախորդինը։