Ամերիկացի և շվեդ գիտնականները ցույց են տվել, որ բաժանված ծնողների երեխաները ամենայն հավանականությամբ երկարատև ամուսնության մեջ չեն գտնվի: Ուսումնասիրությունը հրապարակվում է Psychological Science հանդեսում: Այդ մասին հայտնել է Վիրջինիայի (ԱՄՆ) համագործակցության համալսարանը:
Մասնագետներն ուսումնասիրել են շվեդական ամուսնական գրանցումները՝ հատկապես ուշադրություն դարձնելով այն զույգերի բաժանությունների
վիճակագրությանը, որոնցում երկուսի ծնողներն էԷլ ամուսնալուծված են եղել:
Պարզվել է, որ բաժանությունների հաճախականությունը ամենաբարձրն է եղել այն զուգընկերների շրջանում, որոնց ծնողները նույնպես ավելի վաղ
բաժանվել էին: Այս կապը, ինչպես նշել են գիտնականները, հիմնականում բնորոշ է կենսաբանական, այլ ոչ թե որդեգրված ծնողների համար: Այս
հանգամանքը, հեղինակների կարծիքով, մատնանշում է գենետիկական գործոնները, որոնք ազդում են մարդկանց բաժանությունների
հաճախականության վրա:
Հոգեբանների շրջանում տարածված է այն տեսակետը, որ երեխաներն ընդօրինակում են իրենց ծնողների վարքագծի հիմնական շաբլոնները:
Նորուսումնասիրությունը ցույց է տալիս, որ երեխաների վարքագծի մի քանի առանձնահատկությունների համար պատասխանատու կարող են լինել ոչ
միայն հոգեբանական ու սոցիալական, այլև գենետիկական գործոնները: