Տպել
«Ինչ-որ պահից կանանց ուղեղն անջատվում է: Այդ պահից թելադրում է մարմնի այլ մասը»:
«Անցյալը, որքան էլ հեռանա, ապրում է ներսում»:
«Գտնում եմ, որ սովորեցնել պետք է ոչ թե խոսքով, այլ սեփական օրինակով»:
«Երջանկություն» բառը նման է «հիմա» բառին, դրա համար այն չի կարող հարատև լինել»:
«Պետք է լինել տաղանդավոր, խելացի և ամենակարևորը, նյութապես անկախ, որպեսզի ազատ անես այն, ինչ ուզում ես»:
«Ինքնահսկումը՝ մարդու ամենակարևոր բնավորության գիծն է»:
«Կնոջ օրգանիզմը, ակորդեոն չէ՝ կնիհարեմ, կգիրանամ… կինը պետք է տիրապետի իրեն: Ես մինչև հիմա կարողանում եմ հագնել այն զգեստը, որով նկարահանվել եմ Ռյազանովի «Կարնավալային գիշերը» ֆիլմում»:
«Եթե շողոքորթում են, ուրեմն հարվածի են պատրաստվում»:
«Իմ սերը միշտ անսասան է մնացել, սիրո օբյեկտներն են փոխվել»:
«Ուզում ես ողջ մնալ, դիմացիր»:
«Ինչպես հագնվես, այդպիսի տպավորություն էլ կթողնես»:
«Ամենալավ կյանքը՝ հույսն է»:
«Տանել չեմ կարող դանդաղ մտածողներին, նրանց, ովքեր կատակ չեն հասկանում, այդ տեսակը հաշմանդամ է»:
«Կինը չպետք է «стерва» լինի, տղամարդիկ դա չեն սիրում»:
«Աշխատանքը ինձ համար ամեն ինչ է»:
«Կռվարարները հետին պլան են անցնում, իսկ համեստները՝ հաջողում են»:
«Միայնակ կինը ջադու է դառնում»:
«Սովետական իշխանությունը տղամարդուն վերածեց ոչ լիարժեք էակի: Իսկ մեր կապիտալիզմը 15 տարեկան է: Երկար ճանապարհ ունեն մեր տղերքը անցնելու…»:
«Երջանկություն է, երբ աշխատանքի ես գնում հանգիստ խղճով, երբ սիրածդ գործն ես անում: Այնքան պարզ է»:
«Ցտեսություն, Նադյա, ինձ ուղեկցել պետք չէ»:
elle.ru
