Վենսան Կասել. «…Երբ ծնողը մեռնում է, նոր՝ դադարում ենք հետը վիճել: Վիճում էի, իմը պնդում: Հորս մեռնելուց առաջ՝ դադարեցի: Բայց լավ կլիներ ավելի շուտ խելքի եկած լինեի…
Եթե ինձ հարցնեին, ի՞նչ ես հասկացել, կասեմ՝ մի պատերազմեք նրանց հետ, ով ձեզնից շուտ է հեռանալու կյանքից: Փայփայեք նրանց: Գոնե, էգոիզմից դրդված… հետո խիղճներդ հանգիստ կլինի»: