Տպել
Էստաֆետայի փոխանցում
Սիրելի ընկերներ,
3 տարի է ես պայքարել և պայքարում եմ գերագույն տականքի՝ եթե կուզեք՝ #կապիտուլյանտի, եթե կուզեք՝ ազգադավ #պատուհասի, եթե կուզեք՝ դիշովկա #լուզեռի և իր իշխանության դեմ։
Նույնիսկ ամենաէյֆորիկ շրջանում ես չեմ վախեցել «հոսանքին հակառակ» գնալուց, որի հետևանքում նաև որակումներ եմ լսել ձեզնից «այսինչանական», «այնինչական», «եսիմինչական» լինելու մասին (հուսով եմ ձեր խղճի առաջ գոնե կողմնորոշվել եք «որմեկական» եմ…)։
Հիմա ուզում եմ ասել, որ հոգնել եմ. Ֆիզիկապես, հոգեպես և մտոք հոգնել եմ էս անասունի դեմ պայքարելուց։ Դա չի նշանակում, որ չեմ պայքարելու։ Պռոստը հոգնածություն ա մոտս, կարո՞ղ ա տենց #մեկ_երկու շաբաթով #էստաֆետան վերցնեք, մի քիչ էլ դուք սրան հանեք օդերով… մինչև ուժերս վերականգնեմ։
Կարո՞ղ ա հանրային (չեմ ասում քաղաքականացված), քաղաքացիական պահանջ ձևավորեք, գոնե ֆբ_ում ձեր կարծիքն արտահայտեք առ այն, որ մարդիկ գնան այս անասունին ձայն չտան։
Ախր սա անասուն ա, սա հենց այնպես չի 60% ձայն մուրում, սա «կանչ ա տալիս»… Եվ այդ «կանչը», ըստ իս, ներքին լսարանին չի ուղղված, այլ՝ աշխարհքաղաքական կենտրոններին։ Ուզում ա ասի 60% ձայն դրեք տակս, «լեգիտիմ լինեմ», որ ձեր սաղ ուզածներն անեմ, վերջում էլ կասեմ.
«Ժողովուրդ ջան, մենք բացիեբաց ասել ենք մեր ծրագիրը, դուք էլ մեզ էտքան ձայն եք տվել, ուրեմն հենց դուք եք մեզ #պատվիրակել, որ ձեր անունից իրագործենք այդ ծրագիրը, այդ պլանը, այդ «ճանապարհային քարտեզը», ուրեմն ժողջան, դու՛ք եք մեղավոր»։
Լսեք էլի ինձ մի անգամ,
Էս մի ագնամ գոնե լսեք։
Գնացե՛ք ընտրության ու ձայնը տվեք ու՜մ ուզում եք, բացի նիկոլից։
Գոնե սա կարող եք չէ՞ անել, գոնե այս մասին գրել կարող չէ՞, եթե #քաղաքացիական անհնազանդություն չեք ուզում անել…
Սարգիս Պարսամյանի ֆեյսբուքյան էջից:
