«Աթոռը, որի վրա նստած եմ հանդիպեցի պատահմամբ։
Եվ ակամայից պատկերացրի, որ, իսկապես, մեր իրականության մեջ կան մարդիկ, ովքեր, հասնելով ինչ-որ մի պաշտոնի, որոշ ժամանակ անց այս հասարակ աթոռը դարձնում են իրենց կուռքը, որից նրանք ուղղակի կառչած են։
Մի բան, սակայն, հաստատ է. կյանքում ամեն ինչ էլ ժամանակավոր է, և այդ ընթացքում կարող են լինել բազմաթիվ աթոռներ, բայց գահը մեկն է, և այդ Աստծո գահն է՝ նրա մեծության, փառքի ու գերիշխանության խորհրդանիշը, և գալու է հենց այդ գահի առջև կանգնելու և պատասխան տալու ժամանակը։
Քրիստոս Ծնավ և հայտնեցավ: Ձեզ և մեզ մեծ Ավետիս: Օրհնյալ է ծնունդը Քրիստոսի»: