Տպել
NEWS.am STYLE-ը ձեզ է ներկայացնում կինեմատոգրաֆի ողջ պատմության ամենավատ ֆիլմերը: Եթե բաց եք թողել առաջին մասը, կարող եք ծանոթանալ այստեղ:
4-րդ տեղ. «Կովկասի գերուհին!»
2014 թվականի ֆիլմ, 1966 թվականի կուլտային սովետական դասականի ռիմեյք։
Ֆիլմը, ըստ էության, նույն պատմության վերապատմումն է, ինչ բնօրինակում, միայն գործողությունները տեղի են ունենում մեր օրերում։ Հեղինակները որոշեցին մակաբուծել սիրելի անունը և արդյունքում ոտնահարեցին մի գեղեցիկ պատմություն, որը շատ տարիներ առաջ հորինել էր Լեոնիդ Գայդայը։
3-րդ տեղ. «Բեթմեն Ռոբին»
1997 թվականի ֆիլմը Empire-ի հակառեյտինգային կինոամսագրի առաջատարն է,բայց դա ամենը չէ։ Ֆիլմն այնքան վատն է, որ ժամանակին թաղեց Բեթմենի ֆրանշիզը եւ, միևնույն ժամանակ, վերջ դրեց ռեժիսոր Ջոել Շումախերի, Քրիս Օ’Դոնելի և Ալիսիա Սիլվերսթոունի կարիերային։
Բացի այդ, նկարը գրեթե վտանգի տակ էր դրել Առնոլդ Շվարցենեգերի, Ումա Թուրմանի և Ջորջ Քլունիի կինոյի համբավը։ Քլունին մինչ այժմ ներողություն է խնդրում հեռուստադիտողներից և երկրպագուներից։
2-րդ տեղ. «Ուղիղ Կախա»
2020թվականին արտադրված ֆիլմ, Youtube-յան համանուն սերիալի լիամետրաժ տարբերակը։
Ֆիլմը պատմում է, թե ինչպես է Կախան սիրահարվել գեղեցկուհի Սոֆային, բայց նրա սրտին մոտենալու համար նրան պետք է իր «կոպեկով» առաջ անցնել Ռուսլանի նոր BMW-ից և անտեսել Սերգոյի հետ ընկերությունը: Ի՞նչ կընտրի Կախան։
«Ուղիղ Կախա»-ն վատ ֆիլմ է վատ մարդկանց մասին, և այս դեպքում երկու մինուսները պլյուս չեն դառնում։Դա ոչ թե ֆիլմ, այլ ինչ-որ «իսպանական ամոթ»…
1-ին տեղ. «Սենյակը»
2003 թվականի ֆիլմը «հպարտորեն» կրում է կինոյի պատմության մեջ վատագույնի կոչումը։ Այս ամբողջ խայտառակության հեղինակը ռեժիսոր, սցենարիստ, պրոդյուսեր և գլխավոր դերի կատարող Թոմի Վայսոն է։
Նկարը պատմում է Ջոնիի մասին: Նա ունի ամեն ինչ՝ հիանալի աշխատանք, բնակարան Սան Ֆրանցիսկոյում, լավագույն ընկեր Մարկ և հարսնացու Լիզա: Բայց ամեն ինչ փոխվում է, երբ Մարկն ու Լիզան սիրավեպ են ունենում։
Աշխարհը դեռ բառեր չի գտել այս դժգույն տեսարանը նկարագրելու համար:
Մարդիկ դեռ չեն հասկանում, թե ինչ ժանրում է այն նկարահանվել՝ կա՛մ սև կատակերգություն, կա՛մ մելոդրամա։ Ոչ մի ֆիլմ այնքան հետաքրքիր միջակ ու միաժամանակ հմայիչ չի եղել, որքան «Սենյակը»։ Միևնույն ժամանակ, այն արժանիորեն ձեռք բերեց պաշտամունքի կարգավիճակ. միլիոնավոր մարդիկ դիտեցին այն՝ պարզելու, թե ֆիլմի ինչն է այդքան առանձնահատուկ: Այն այնքան վատն է, որ նույնիսկ լավն է. Վայսոն միանգամայն տարօրինակ կերպով կարողացել է լցնել իր ստեղծագործությունը անհամապատասխանության ջերմ մթնոլորտով…
