Տպել
Չկան 100% ինտրովերտներ կամ էքստրավերտներ, յուրաքանչյուր մարդ ցուցադրում է ինտրովերտ և էքստրավերտ վարքային ռազմավարություններ: Այնուամենայնիվ, կան անձի կողմնորոշման այս տեսակների ավելի ընդգծված ներկայացուցիչներ: Հոգեբան, պրոֆեսոր Լյուբով Գրիգորովիչը այս մասին պատմել է ««Газеты.Ru»-ի՝ ինտրովերտ երեխաների մասին հոդվածում։
«Արտահայտված էքստրավերտները ակտիվ են, շփվող, հաճախ հայտնվում են ուշադրության կենտրոնում, դժվարության դեպքում էքստրավերտները դիմում են այլ մարդկանց օգնությանը, հակված են ցուցադրական դրսևորումների և կախված են արտաքին գնահատականներից։ Ինտրովերտները, ընդհակառակը, սովորաբար հեռացած են, հակված են մենության, վերականգնվում են միայնության մեջ և քիչ են կախված արտաքին գնահատականներից: Ընդ որում, նրանք բավականին ուժեղ կողմեր ունեն»,- ասել է Լյուբով Գրիգորովիչը։
Հոգեբանի խոսքով՝ ինտրովերտներն ավելի քիչ են ենթարկվում արտաքին ազդեցության, ինչը նշանակում է, որ նրանք ավելի դիմացկուն են բացասական, հակասոցիալական ազդեցություններին։
«Նրանց միտքն ավելի դժվար է շահարկել: Նրանք ավելի լավ են զարգացնում իրենց սեփական դիրքորոշումը և հավատարիմ են մնում դրան՝ չնայած հակառակում իրենց համոզելու փորձերին։ Ինտրովերտներն ավելի ջանասեր են։ Նրանց աշխատանքի որակը սովորաբար ավելի բարձր է, քան էքստրավերտներինը: Նրանք կարողանում են կենտրոնանալ և խորանալ։ Նրանք նաև ավելի օրիգինալ են, ավելի քիչ կարծրատիպեր ունեն, «իրենց ոճն ունեն», նրանց աշխատանքները ճանաչելի են և անհատապես յուրահատուկ։ Ինտրովերտներն օժտված են ինքնամոտիվացիայի, ինքնապահովման և ինքնազարգացման մեծ կարողություններով։ Նրանք կարողանում են կարգավորել իրենց վիճակը, ժամանակին զգալ ծանրաբեռնվածության վտանգը, կարողանում են հոգ տանել իրենց մասին»,- բացատրել է Լյուբով Գրիգորովիչը։
