«Ինձ թվում է, թե լսում եմ միլիոնավոր հոգիների լացի ձայները անապատում,
Լսում եմ ազգի սրտի զարկերը, որ կորցրինք Դեր Զորում,
Թողեցի տունս հեռվում…անապատում…հեռվում…
Աղջիկը երգում է.
«Հայրս, հայրս կը սորվեցներ մեզի
Մայրս, որ կ`երգեր ինծի
Մեծ հայրս ըսավ որ չմոռնամ անցեալս, տունս և իմ անունս հայկական»»