Տպել
ԱՄՆ Տեխաս նահանգի Օստին քաղաքի համալսարանի պրոֆեսոր, սոցիոլոգիական գիտությունների դոկտոր Մարկ Ռեգներուսը 2010 թ.-ին հրապարակեց «Ինչպես են տարբերվում չափահաս երեխաները, որոնց ծնողները ունեն միասեռ հարաբերություններ» խորագրով իր հետազոտության արդյունքները։
Հետազոտության արդյունքները հրապարկվեցին հեղինակավոր «Social Science Research» պարբերականում։
Հարցմանը մասնակցել էին 3000 չափահաս անձ, որոնց ծնողները միասեռականներ էին։
Միասեռ զույգերի մոտ մեծացած հարցվածների 25%-ը տառապում էին վեներական հիվանդություններով, ի տարբերություն ավանդական ընտանիքներում մեծացածների, որոնց թիվը կազմում էր հարցվածների 8%-ը։
Միասեռականների մոտ մեծացածների 40%-ը համակերպվող վերաբերմունք ունեին ամուսնական դավաճանության նկատմամբ։ Ավանդական ընտանիքներում մեծացածների թիվը կազմում էր 13%:
Միասեռ զույգերի մոտ մեծացած մարդկանց 24%-ը ոչ վաղ անցյալում ծրագրավորել էին ինքնասպանության փորձ կատարել։ Ավանդական ընտանիքներում մեծացած անձանց մոտ այդ թիվը կազմում էր 5%:
Միասեռ զույգերի մոտ մեծացած անձիք առավել հաճախ էին դիմում հոգեբանի օգնությանը, որը կազմում էր հարցվածների 19%-ը։ Ավանդական ընտանիքների համար այդ թիվը կազմում էր 8%:
Իգամոլ (լեսբի) մոր մոտ մեծացած երեխաների 31%-ին, իսկ արվամոլ (գեյ) հոր մոտ մեծացած երեխաների 25%-ին երբևէ հարկադրել են ունենալ սեռական հարաբերություններ հակառակ իրենց կամքից (այդ թվում նաև, «ծնողների» կողմից)։ Ավանդական ընտանիքների դեպքում այդ թիվը կազմում էր 8%:
Իգամոլ (լեսբի) մոր մոտ մեծացած երեխաների 28%-ը գործազուրկ էին։ Ավանդական ընտանիքների դեպքում այդ թիվը կազմում էր 8%:
Միասեռական զույգերի մոտ մեծացած անձանց 60-70%-ն էր որ իրենց համարում էին ավանդական սեռական կողմնորոշում ունեցող, այնինչ ավանդական ընտանիքներում մեծացածների թիվը ավելի քան 90% էր։
