Տպել
Ավելի քան 400 միլիոն տարվա էվոլյուցիայի ընթացքում շնաձկների իմունային համակարգը վերածվել է մանրակրկիտ կարգավորվող պաշտպանության, շատ ավելի ճշգրիտ, քան մարդկանցը եւ կարող է դիմակայել գրեթե ցանկացած վտանգավոր վիրուսի կամ կյանքին սպառնացող ուռուցքի, գրում է Daily Mail-ը:
Ենթադրվում է, որ սա հիմնական պատճառներից մեկն է, թե ինչու որոշ տեսակներ, օրինակ՝ մեծ սպիտակ շնաձուկը, կարող են ապրել մինչեւ 70 տարի:
Այժմ Elasmogen-ի հետազոտողները բացահայտել են առեղծվածը, թե ինչու է շնաձկների իմունային համակարգը այդքան արդյունավետ պաշտպանում նրանց հիվանդություններից: Գտածոները կարող են հանգեցնել նոր դեղամիջոցների՝ պայքարելու այնպիսի հիվանդությունների դեմ, ինչպիսիք են քաղցկեղը եւ ռեւմատոիդ արթրիտը:
Մարդկանց մոտ, երբ իմունային համակարգը զգում է օտար բջիջների (օրինակ՝ վիրուսի կամ բակտերիաների) առկայությունը, այն ազատում է հակամարմին կոչվող սպիտակուցը: Այն կպչում է վիրուսի կամ մանրէի մակերեսի վրա գտնվող հատուկ մոլեկուլին եւ աջակցություն է կանչում իմունային համակարգի ավելի հզոր բջիջներից, որոնք կոչվում են T բջիջներ։
Առանձին-առանձին գիտնականները մշակել են արհեստական հակամարմիններ՝ «մոնոկլոնալ» հակամարմիններ, որոնք ներարկվում են օրգանիզմ՝ թիրախավորելու որոշ խարդախ բջիջները, օրինակ՝ քաղցկեղի բջիջները:
Հենց այս սինթետիկ հակամարմինները միացվեն իրենց թիրախին, միացնում են իմունային համակարգը՝ հարձակվելու ուռուցքային բջիջների վրա (հերցեպտին՝ դեղամիջոց, որն օգտագործվում է կրծքագեղձի եւ ստամոքսի քաղցկեղի որոշ ձեւերի բուժման համար, մոնոկլոնալ հակամարմին է):
Շնաձկների հակամարմինները ավելի փոքր են, քան մարդկանցը, ինչը թույլ է տալիս նրանց ավելի խորը ներթափանցել բակտերիաների կամ քաղցկեղի բջիջների մակերեսի մանր ճեղքերի մեջ, ինչը մեծացնում է դրանց կպչունությունը, իսկ իմունային համակարգը ոչնչացնում է զավթիչին:
