Տպել
Ֆուտբոլիստ Պավել Մամաևի նախկին կինը` Ալանա Մամաևան, Instagram-ի իր հետևորդներին պատմել է, թե ինչպես է 10 տարի առաջ իրեն բռնաբարել կրասնոդարցի պլաստիկ վիրաբույժ Վարդան Խաչատրյանը։
«Չեմ կարծում, որ իմ պատմությունը շատ կտարբերվի մյուսներից (որը ես վերջերս եմ կարդացել). նրա մեթոդները զարմանալիորեն նույնն են։ Ես ուզում եմ կիսվել, քանի որ նա դա արել է ոչ միայն ինձ հետ: Վարդանի կողմից երկու անգամ վիրահատվել եմ՝ մամոպլաստիկա և վերավիրահատություն։ Ես երկար ժամանակ բժիշկ էի ընտրել, լիակատար վստահությամբ փնտրտուքներս կանգ առան բժիշկ Խաչատրյանի վրա։ Հենց առաջին խորհրդակցության ժամանակ նկատեցի նրա, մեղմ ասած, ոչ պաշտոնական մոտեցումը՝ հաճոյախոսություններ, արագ դու-ի անցնել։ Վիրահատությունը լավ է անցել, բայց դրանից հետո բժշկի պահվածքն ինձ զարմացրել է՝ նա իրեն ոչ պրոֆեսիոնալ քնքուշ էր պահում, բայց առանձնապես ոտնձգություն չի եղել»,- գրել է բլոգերը։
Դուրս գրվելուց հետո, ըստ Ալանայի, բժիշկը տվել է իր անձնական համարը, սկսել է գրել ու զանգահարել։ Իսկ զննության ժամանակ բանալիով փակել է դուռը եւ «համբույրներով ու բացարձակապես ոչ բժշկական հպումներով» ակտիվորեն խախտել անձնական բոլոր հնարավոր սահմանները։ Մամաևան դադարեցրել է բոլոր ոտնձգությունները.
«Կարծում եմ, որ Վարդան Խաչատրյանն այն ժամանակ ավելի զգույշ է եղել, իրեն անպատժելի է զգացել, դրա համար էլ ամեն ինչ այդքան «անմեղ» ավարտվել է։ 2010 թվականին ես հասկացա, որ այնքան էլ գոհ չէի արդյունքից. երբ իմ իմպլանտը շրջվեց, ես նորից դիմեցի դրան: Միայն նա գիտեր վիրահատության մանրամասները և հասկանում էր, թե ինչպես պետք է այն շտկել։ Մենք քննարկել ենք փոփոխությունը, ես վճարել եմ և նորից վիրահատվել եմ։ Հետո սկսվեց քաոսը։ Փակ գրասենյակում վիրահատությունից առաջ նա ագրեսիվ ոտնձգություններ է կատարել, սակայն դա նույնպես հաջողվել է կասեցնել։ Եվ հետո նա մտավ հիվանդասենյակ և անձամբ սկսեց ինձ արթնացնել համբույրներով, իսկ հետո նա ինձ բարձրացրեց անկողնուց, որպեսզի գնամ հայելու մոտ և ցույց տամ արդյունքը … նա սեղմեց ինձ պատին և բռնաբարեց ինձ (դժվար է գտնել մեկ այլ բառ): Ես նույնիսկ չէի կարողանում նորմալ կանգնել, էլ ուր մնաց՝ ինչ-որ բան հասկանայի: Հիշում եմ, որ հետո պառկած մտածում էր, որ երազ եմ տեսել, դա պարզապես չէր կարող իրական լինել:
Հաջորդ անգամ, երբ նա մտավ իմ սենյակ, կարծես ոչինչ չէր պատահել, ես հարցրեցի, թե նա իսկապես համբուրել է ինձ, իսկ հետո մենք սեռական հարաբերություն ենք ունեցել: Նա պատասխանեց. «Երբ դուրս ես գալիս անզգայացումից, տարբեր ֆանտազիաներ են լինում»:
Ես բացարձակ շփոթության մեջ էի. վիրահատությունից հետո ես եկել էի միայն մեկ հետազոտության, քանի որ այն անմիջապես սկսվեց սենյակի փակ դռնից և շատ ակտիվ ոտնձգություններից (բառացիորեն մտավ ներքնազգեստիս մեջ և ինքն էլ մերկացավ): Դրանից հետո ես երբեք չեմ տեսել բժշկին: Ես գերադասեցի մոռանալ պատմությունը, բայց հիմա այն նորից հայտնվել է, և ես ընդհանրապես չեմ ուզում լռել, – ամփոփել է Ալանան:
