Տպել
Հայաստանում ծածանների տնտեսությունները փակման եզրին են, վստահեցնում է Ձուկ արտադրողների և արտահանողների միության նախագահ Արթուր Աթոյանը։
Նրա խոսքով` այդ տնտեսությունները ստեղծվել են դեռ 60-ական թթ-ին Սիս և Արմաշ համայնքներում (Արարատի մարզ)։ Սիս համայնքում օգտագործում են հորերի ջրերը, Արմաշում` վերգետնյա ջրերը (մակերեսային ջրերը կամ բաց ջրամբարները)։
Տնտեսությունները ստեղծվել են` հաշվի առնելով Հայաստանի կլիմայական պայմանները, տնտեսական խնդիրները։ Ստեղծմանը զուգահեռ լուծվել են թռչունների միգրացիայի, տեղումների և հողը մաքրելու հարցերը։
«Կարպային (ծածան) տնտեսություններն աճեցնում են էժան, բայց էկոլոգիապես մաքուր ձուկ, քանի որ կարպերը սնվում են բնական սննդով։ Տնտեսությունները նաև ռազմավարական հարց են լուծում, այն է` երկրի ներսում պարենի ստեղծումը», — ասաց Աթոյանը։
Նրա խոսքով` այդ ձկնատեսակը հարուստ է վիտամիններով, որոնք պետք են մարդուն սրտի և ուղեղի կաթվածից պաշտպանվելու համար։ Ծածանի բուծման շնորհիվ նախկինում ջրով պատված տարածքները մաքրվում են աղից։
«Աղի արտաքին շերտը մաքրվում է ծածանների տնտեսությունների հաշվին։ Ծածանների կենսագործունեության մնացորդները պարարտանյութ են դառնում հողի համար։ Արդեն մեկ կամ երկու տարի հետո կարելի է աճեցնել բանջարաբոստանային կուլտուրա», — ասաց Աթոյանը։
Ծածանի մեկ կիլոգրամը մոտավորապես 800 դրամ է, ինչը Հայաստանի դեպքում վատ գին չէ։
Բայց Հայաստանում նման տնտեսությունները տարածելու համար պետք են ջրային պաշարներ և համապատասխան պայմաններ։ Չնայած գնին` կա նաև իրացման խնդիր, քանի որ ավազանները (Սիս համայնքում) ձմռանը փակում են` դրանից առաջ վաճառելով ամբողջ ձուկը։
Ամբողջությամբ՝ armeniasputnik.am
